Rondreis vakantie juni 2009 terugreis

Terugreis met stop in het Zillertal en Buurse

Regenachtige middag in Mayrhofen en camping perikelen in Duitsland

Dinsdag 23 juni 2009

Vandaag een reisdag. De afstand is niet groot, we reizen terug naar onze favoriete camping Hell in het Zillertal. Normaal zouden we dan op ons gemak opstaan en in de loop van de ochtend vertrekken. Aangezien de camping waar we nu verblijven “Passeier” alleen bereikbaar is over parkeerplaats van de Hirzerseilbahn en er altijd een aantal krokolodokussen zijn die hun auto zodanig parkeren dat je er met een auto met caravan combinatie met moeite langs kan besluiten we om vroeg te vertrekken.

Klokslag 06.00 uur gaat de wekker en om 07.30 uur hangt onze Fendt al achter de Nissan. Het oversteken van de parkeerplaats is op dit tijdstip geen probleem en voor we het weten gaan we remmend op de motor richting Meran. De route door Meran is kruip door sluip door en zal menig minder ervaren caravanchauffeur het zweet in de handen bezorgen. Echter zonder kleerscheuren bereiken we de MeBo (benaming voor de snelweg tussen Meran en Bozen).

Vlakbij de grens met de Brenner drinken we een kopje koffie uit de thermosfles op de parkeerplaats van een tankstation. Dat is overigens nog een hele toer op dit traject. Op de hele A22 (Brennerautobahn) zijn maar weinig plaatsen waar je met een combinatie kan rusten. Als je er al één vind dan zijn ze meestal bezet. Zodra we de Brennerpas over zijn en over de Wipptalbrug bij Steinach am Brenner rijden geeft de temperatuur slechts 12 graden aan, de regen komt met bakken uit de lucht en op de bergtoppen ligt volop sneeuw.

Vergeleken met de 20 graden vanmorgen rond 07.30 in het Meranerland is dit een behoorlijke aderlating. Rond 11.15 arriveren we bij camping Hell. Het regent nog steeds voortdurend. Als we de caravan op zijn plaats gezet hebben zijn we net een stel verzopen katten. Eigenlijk wilde we in de middag nog een kleine wandeling in de omgeving maken maar bij de huidige weersomstandigheden zien we er maar vanaf.

Na de afwas ’s avonds staan we nog even te praten met onze Duitse buren Werner en Cornelia. Zij zijn de periode dat wij in het Meranerland waren in het Zillertal gebleven. Vooral Werner heeft zijn buik vol van het slechte weer. In de afgelopen 14 dagen hebben zij maar twee of drie mooie dagen gehad. Op de foto is het duidelijk terug te zien hoe hij er over denkt 🙂

Als troost of is het om hem jaloers te maken? Nodigen we hun uit om de foto’s van het Meranerland te bekijken en een kopje koffie te drinken. Als Werner het mooie weer ziet wat wij hadden verzucht hij: “was ik maar met jullie mee gegaan”.

Woensdag 24 juni 2009

De hele nacht horen we de regen tikken op onze caravan. Veel zin om op te staan hebben we dan ook niet. We lummelen wat en pas tegen 11.00 komen we in beweging. We rijden naar Mayrhofen om daar wat rond te kijken. We zijn niet de enigen die dit plan hebben. Het is druk in het stadje. Iedereen is door het slechte weer in het dal gebleven. 

We parkeren de auto bij de Ahornbahn en slenteren door de winkelstraat naar beneden. Bij de cd winkel wordt voor Peter de allereerste cd van de HeyMann band gekocht. De cd is 5 dagen geleden uitgekomen en volgens de verkoopster zijn er tot op heden al 17 verkocht, van de 30 die er in voorraad zijn. De HeyMannband is opgericht door vader en zoon Eberharter. Alfred en Alfred junior. Beiden speelden vroeger in de Schürzenjäger, een band waar Peter een grote fan van is en die op 21 juli 2007 hun afscheidsconcert gaven. Inmiddels heeft de band nu weer de naam Schürzenjäger, zij hebben toestemming gekregen om weer onder deze naam op te treden. Vader en zoon Eberharter zijn nog steeds actief in de band.  

Uiteraard wordt er ook een bezoek gebracht aan onze favoriete winkel in Mayrhofen, Hervis. Hervis is een sportwinkel die regelmatig interessante aanbiedingen heeft. Helaas vinden we dit keer niets van onze gading.

Slechte ervaring met autobahn camping Wertheim

Donderdag 25 juni 2009

Vandaag een reisdag, het wordt tijd om terug te gaan naar Nederland. Jan en Paula willen op vrijdag in Nederland zijn op de camping in Buurse waar zij hun vakantie nog een weekje gaan voortzetten. Wij hebben besloten om met hun mee te reizen en onze vakantie ook af te sluiten op de boerderij camping de Beek. Omdat we niet achter elkaar aan willen rijden wordt er altijd afgesproken op welke camping er overnacht word. Dit keer is er gekozen voor camping Wertheim Bettingen. We vertrekken van camping Hell in de wetenschap dat we over een aantal weken hier weer zullen zijn. We worden uitgezwaaid door Cornelia en Werner en gaan op pad. Zoals altijd maken wij een koffiestop vlak voor München bij Raststätte Holzkirchen. Deze ligt met de caravan op anderhalf uur rijden. Het is lekker om met een lege blaas en de smaak van koffie de ring van München autobahn 99 op te gaan. Mocht je dan in de file terecht komen is het minder erg.

Gelukkig voor ons is de doorstroming op de ringweg goed en soepeltjes bereiken we de A9 richting Nürnberg. Rond 16.00 uur bereiken we Wertheim Bettingen waar de overnachtingcamping gelegen is. Bij aankomst schrikken we ons wezenloos. Dit is een camping waar wij niet willen staan. Normaal gesproken hadden we rechtsomkeer gemaakt maar we zien dat Jan en Paula al geïnstalleerd zijn.

Rest ons niets anders om ons ook een plekje te laten aanwijzen. Nu vragen jullie natuurlijk af waarom wij zo geschrokken zijn? De camping is zeer in trek als overnachtingcamping. Ligt letterlijk op een steenworp afstand van de drukke autobahn waar je ook geluidsoverlast van hebt. De eigenaar zet werkelijk iedereen hutje bij mudje. Je kan zo bij de buren aan tafel aanschuiven. Als we even snel tellen komen wij tot 300 combinaties die hier overnachten. Met 4 dames en  4 heren douches en totaal 12 toiletten lijkt mij duidelijk dat dit niet genoeg is. Kortom genoeg ingrediënten om deze camping te mijden! Gelukkig hebben wij een chemisch toilet zodat we niet van het sanitair van de camping afhankelijk zijn. Het douchen morgenochtend laten we voor één keer wel schieten.

Camping de Beek Buurse, een leuke boerencamping met zeer gastvrije eigenaars

Vrijdag 26 juni 2009 / Zaterdag 27 juni 2009 / zondag 28 juni 2009

Na een onrustige nacht worden we al vroeg wakker. We staan vlakbij de slagboom en als wij om 07.00 uur opstaan zijn er al heel wat combinaties vertrokken. Het luidruchtige vertrek van deze mensen heeft ons al een paar keer wakker gemaakt. De wekker stond op 07.30 die kunnen we dus wel uitzetten. We halen de verse broodjes op ontbijten op ons gemak en maken de caravan klaar voor vertrek. Vandaag een keer een kattenwasje. Douchen doen we vanmiddag wel in Nederland, wie het relaas van gisteren gelezen heeft begrijpt waarom. De rit over de Duitse autobahn verloopt voorspoedig en tegen 14.00 uur bereiken wij camping de Beek in Buurse.

Bij aankomst dachten we even snel de caravan neer te zetten en lekker onderuit te gaan maar dat kunnen we vergeten. Natasja, de eigenaresse van de camping, ontvangt ons allerhartelijkst en we moeten eerst kopje koffie of thee mee gaan drinken en ondanks dat we haar voor de eerste keer ontmoeten is het gelijk gezellig en net of we haar al jaren kennen.

De camping ligt midden in de weilanden, is een boerencamping met 25 plaatsen, keurig sanitair en allervriendelijkste eigenaars. Je voelt je hier gelijk thuis! 

Buurse:  Buurse ligt in Oost-Nederland, in Overijssel, in de Regio Twente en is een kerkdorp van de gemeente Haaksbergen. Het ligt -zoals men vroeger zei- onder de rook van Enschede en is een van de mooiste gebieden van Oost-Nederland.

Het buitengebied is heel groot en grenst aan de oostkant en de zuidkant aan Duitsland. In Duitsland vindt men gelijkwaardige gebieden. Tussen de natuurgebieden wonen en werken er veel landbouwers. Buurse is bekend om het Buurserzand, het Buurser meertje, de Bommelas, het Witte veen, de Huurnerbulten en het Buurser- en Haaksbergerveen. Het buitengebied sluit aan op het Smalenbroek en het Aamsveen aan de noordkant en op het Lankheet, het Assinkbos en het Langeloseveld aan de westkant. 

Op het Buurserzand vindt u heidevelden met 150 jaar oude unieke jeneverbesstruiken, gemengde bossen en glooiende landbouwgronden. Het gebied is drassig, bestaat voor een groot gedeelte uit heide en wat bos en bestrijkt zo’n 455 ha, wordt milieuvriendelijk onderhouden door runderen en schapen. Het is er heerlijk wandelen op paden van het wandelnetwerk Regio Twente, maar ook diverse fietsroutes lopen er door heen.

Het Witte veen is een heide en bosgebied van 315 ha en ligt tussen Buurse en de Duitse grens. Hier kan men prachtige wandelingen maken via het Wandelnetwerk Regio Twente. Aan de Duitse kant ligt restaurant uitspanning de Haarmühle met een authentieke watermolen en een ruime parkeergelegenheid. In dit gebied lopen de Schotse Hooglanders vrij rond te grazen en er zijn veel kikkerpoelen gecreëerd voor de reptielen en de watervogels.

Het Buurser- en Haaksbergerveen ligt aan de zuidkant langs de Duitse grens en is een van mooiste veengebieden van Nederland. Hoogveen is schaars in Nederland, maar in het Buurser- en Haaksbergerveen is het gelukt om het weer in ere te herstellen, door het water via damwanden op peil te houden. Ook hier zijn wandelpaden aangelegd door het wandelnetwerk Regio Twente.

Er zijn fietsroutes via het knooppunten stelsel en een goed ruiterpad. Vroeger werd hier turf gestoken. Runderen en schapen houden ook hier het gebied schoon.Bekend is ook de Buurserbeek, die middendoor het buitengebied stroomt. Vroeger maar ook nu wordt er veel gerecreëerd aan de beek. Momenteel is men bezig de beek te meanderen in de oude loop. Vele watervogels doen de beek aan en er mag ook gevist worden mits men lid is van een visvereniging.

De laatste dagen van onze vakantie brengen we in gepaste luiheid door. Een beetje afkicken van het vakantie gevoel want vanaf maandag begint het gewone leven weer. De omgeving van Buurse bevalt ons uitstekend. We lenen een fiets van de camping en fietsen op ons gemak naar Haaksbergen. Verder kan je in de omgeving van Buurse prachtig wandelen in de bossen. Duitsland ligt om de hoek. Kortom een aanrader voor wie het eens wat dichter bij huis wil zoeken. Wij komen hier zeker nog een keer terug.