Italië meren in de buurt van het Antholzertal

Toblachersee – Dürensee en blik op de Drei Zinnen

Donderdag 21 juni 2007

Na de lange autorit van gisteren gaan we  vandaag in de omgeving kijken. De camping waar we nu staan is prima maar we willen toch even kijken of er nog alternatieven zijn. De eerste stop is aan de Toblachersee, hier is een gelijk genaamde camping aanwezig. Deze nodigt wat ons betreft niet uit tot kamperen. Deze strepen we dus af van het lijstje.

Marsha ruikt het water en je raad het al de eerste zwembeurt van die dag is gauw gemaakt. We willen eigenlijk een ronde om het meer wandelen maar zien hier van af omdat de eerste regendruppels vallen. Vanaf de Toblachersee volgen we nog een stuk de weg richting Cortina d’Ampezzo. Bij de Dürensee maken we een stop en zwemt Marsha voor de tweede keer. 

In de verte zien we boven Cortina de donkere onweerswolken hangen. Als we de andere kant opkijken ziet de lucht er beter uit. We besluiten om te draaien en koers te zetten naar Sexten om campingpark Sexten te bekijken. Deze camping is schitterend gelegen met blik op de Drei Zinnen. Nadeel is dat de camping op 1500 meter ligt. De avonden en nachten zullen hier in het voorseizoen wel fris zijn. De camping zelf is top met navenante (top)prijzen. Echter in het laagseizoen zijn er wel aanbiedingen. Het is niet ondenkbaar dat wij hier nog een keer ons bivak houden.

Drei zinnen uitgesneden in het hekwerk.
Drei Zinnen

Boven ons worden de wolken steeds donkerder en het ziet er onheilspellend uit dus snel richting camping. We zitten net in de caravan als het noodweer met hagel en stevige regenbuien losbarst. De bui duurt ongeveer 1,5 uur. Daarna is het weer droog met een aangename temperatuur. We wandelen naar het dorp en eten bij pizzeria Willy een heerlijke pizza op het terras.

Antholzertal, wandeling bij de biotoop Rasen en naar de Antholzersee

Vrijdag 22 juni 2007

Onze laatste dag in Sud Tirol. Dit betekent dat we in de ochtend de caravan weer rijklaar moeten maken. De ochtend is met het gebruikelijke ritueel van koffiedrinken en alle klusjes zo om. Omdat we die dag toch nog wat willen ondernemen zetten we koers naar de biotoop in Rasen.

De wandeling staat niet goed aangegeven dus klimmen wij via een klein pad naar boven. Even later is het pad verdwenen en tijdens het zoeken naar het vervolg van het pad worden we opgeschrikt door een hert dat vlak voor ons staat. Gauw Marsha bij ons gedirigeerd. Toch schrikt het hert en gaat er met een grote schreeuw vandoor.

We keren terug en vinden daar het juiste pad naar de biotoop. We wandelen daar een klein uurtje en genieten van de rust. Omdat Marsha haar dagelijkse portie zwemgenot nog niet gehad heeft rijden we verder richting de Stallersattel en laten haar nog even zwemmen in de Antholzersee.

In Oostenrijk zal er weinig tot geen mogelijkheid om te zwemmen zijn, door allerlei wettelijke regels en plaatselijke verordeningen. Voldaan keren we terug naar de camping om de dag met een goed boek en een maaltijd in het campingrestaurant af te sluiten.

Voor het eten het enige vervelende incident van deze vakantie. In de verte valt onweer en zoals gewoonlijk gaat dit gepaard met plotselinge windvlagen. Omdat de luifel nog uit staat en zonder zij- en voorkant veel windgevoelige is willen we deze oprollen. Wanneer we daar mee bezig zijn worden we verrast door een zeer harde windvlaag, de luifel slaat uit onze handen op het dak van de caravan. Een van de poten van de luifel breekt af en het vermoeden bestaat dat er ook een deuk in het caravandak zit. Aldaar is het niet goed te beoordelen. Naderhand thuis blijkt het gelukkig niet zo te zijn. De afgebroken poot blijkt d.m.v. een klein onderdeel weer te repareren. Achteraf valt het allemaal gelukkig mee maar op het moment zelf is het natuurlijk schrikken. Later blijkt dat het in Oost Tirol noodweer is geweest en dat de harde wind het staartje van het noodweer was.