Terugreis, via camping Kleinenzhof Zwarte Woud en Heidehof Wellerlooi terug naar huis
- Heenreis
- Dalfazalm
- Schleierfall
- Pletzachalm
- Padastertal
- Bergeralm
- Aunerhof
- Samnaun
- Padasterjochhaus
- Durlassboden
- Seespitz – Pertisau
- kitzbühel en Schwarzsee
- Kreuzwiesenalm
- Penken
- Schlegeisstausee
- Spieljoch wandeling 7A
- Terugreis
Omdat Peter gisteren een blessure aan de hamstring opgelopen heeft zullen de laatste dagen van de vakantie anders lopen dan gepland. Lange(re) wandelingen zijn geen optie meer dus wordt er een alternatief programma gebruikt.
Woensdag wanneer wij opstaan is het droog en relatief zonnig. We besluiten dan ook om alles op ons gemak te doen en gelijk de voortent af te breken. Omdat we vrijdag in de planning hebben staan om te vertrekken naar Nederland zetten we de pas aangeschafte schuifluifel op. Deze heet snel en eenvoudig op te zetten maar als we hem uit de verpakking halen blijkt het een enorme lap te zijn.
We hadden de schuifluifel aangeschaft om snel even op te zetten bij een overnachting, maar gezien het werk zien we hier voortaan maar vanaf. In de middag rijden we nog even naar Mayrhofen, wat inkopen doen en natuurlijk even een terrasje pakken bij conditorei Gredler in Zell am Ziller.
Donderdag maken we onze laatste wandeling in het Zillertal. We rijden naar Zell am Ziller en wandelen langs de beek naar Ramsau en weer terug naar Zell am Ziller via de andere kant van de beek. Helaas zijn we het fototoestel vergeten en hebben dit keer geen foto’s van. We eten traditiegetrouw de laatste avond op de camping in het campingrestaurant. Hier krijg je echt waar voor je geld bovendien is het sfeervol ingericht en de bediening vriendelijk. Als afscheid ontvangen we van Hans en Barbara nog een schnaps en direct komt de opmerking “Nächstes Jahr wieder?”, daar moeten we het antwoord op schuldig blijven, we hebben nog geen vastomlijnde plannen.
Vrijdagochtend rijden we rond 09.00 uur van de camping weg. De bedoeling is om onze gebruikelijke route te volgen vanaf München de A9 en dan de A3. Wanneer we op de ring van München rijden horen we dat er op de A9 een groot ongeluk gebeurd is en een lange file staat die voorlopig nog niet opgelost is. We besluiten onze route te verleggen naar de A8. Helaas is dit geen goed alternatief vele wegwerkzaamheden en files zorgen voor veel oponthoud. Om 16.30 uur rijden we bij Pforzheim in het Zwarte woud. Een afstand van 400 kilometer in 7,5 uur tijd! Aangezien we moe zijn en een goede camping in de buurt kennen gaan we hier van de snelweg af en rijden naar Kleinenzhof.
Nadat we de caravan geïnstalleerd hebben en Xela uitgelaten gaan we een hapje eten. De camping heeft een zeer goed restaurant tegen betaalbare prijzen met specialiteiten uit het Zwarte Woud.
Na een verkwikkende nachtrust gaan we de volgende dag weer volle goede moed op pad. In tegenstelling tot gisteren gaat de reis vandaag wel voorspoedig. We arriveren in de namiddag in Nederland.
We besluiten om nog een overnachting in de buurt van Venlo te doen. Volgens de ACSI camping gids kunnen tegen een gereduceerd tarief staan op camping Klein Vink in Arcen. Aangezien we hier in onze jonge jaren een weekje hebben doorgebracht met vrienden leek het ons aardig om daar eens rond te kijken hoe het veranderd is. De deceptie is groot, bij aankomst om 16.30 uur is de receptie dicht terwijl aangegeven staat dat deze geopend moet zijn. We worden door een medewerker onvriendelijk verwezen naar het restaurant aan het begin van de weg. Aangezien wij op vakantie een hekel hebben aan ergernis besluiten we om rechtsomkeer te maken.
We rijden langs de provinciale weg verder en zien een ANWB bord met camping er op. We volgen de borden maar op een gegeven moment rijden we midden in de weilanden en bossen maar geen camping te bekennen. Uiteindelijk zien we aan het einde van een zandweg een boerencamping liggen. Dit is niet de camping van de borden maar het ziet er goed uit en er is plaats.
Het blijkt dat we terecht gekomen zijn op camping Heidehof in Wellerlooi. Een Vekabocamping aan de grens met Duitsland. Aangezien we deze laatste dag nog uit eten willen gaan vragen we aan de eigenaar waar een goed restaurant is. Hij verwijst ons naar Duitsland op zo’n 10 kilometer rijden. We worden niet teleurgesteld en eten bij de Griek.
De volgende ochtend vertrekken we op ons gemak naar huis nadat we natuurlijk eerst een wandeling hebben gemaakt met Xela in het Limburgse landschap. Een mooie vakantie is voorbij maar één ding is zeker het Zillertal heeft ons nog steeds ons hart gestolen en we komen daar zeker weer terug.