Oostenrijk Penken

Via de Penken naar Finkenberg almabtrieb en door de Teufelsschlucht naar Mayrhofen 

Zaterdag 11 september 2010 

Vandaag is zaterdag en aangezien de Zillertaller bundesstrasse dan altijd razend druk is laten we vandaag de auto staan. We gaan met de Zillertalbahn vanaf de halte Fügen Gagering die op 7 minuutjes lopen ligt met de trein naar Mayrhofen. In Mayrhofen wandelen we dan op ons gemak naar de Penkenbahn waarvan het dalstation midden in het dorp ligt. Als we bij de halte van de Zillertalbahn komen zien we dat deze inmiddels ook gemoderniseerd is. Het oude open afdakje is vervangen door een moderne abri. 

Oude situatie winter 2008
Nieuwe situatie

We arriveren in Mayrhofen en wandelen op ons gemak door het centrum naar de kabelbaan. Het is rustig bij de lift en voor we het weten zitten we in een gondel naar boven. Boven aangekomen gaan we natuurlijk eerst een cappucino drinken. In het bergrestaurant werkt Martina die wij kennen van de conditorei in Zell am Ziller. Ze vindt het geweldig dat we haar even opzoeken en kletsen ondanks dat zij aan het werk is bij. Na de stop gaan we verder met de stoeltjeslift tot boven op de Penken. Gezien het formaat van Xela is dit nu wel een optie. Onze witte herder Marsha was te groot om op schoot te nemen.

Xela laat het zich prima gevallen. Ze zit met haar tuig vastgesnoerd aan Peter zijn middel. In het begin is het wel wat onwennig maar ze geeft geen krimp. 

Ze kijkt rustig om zich heen en is verbaasd hoe de wandelpaden er van boven uit zien. Ons scheelt het een flinke klim. We zijn namelijk van plan om van de Penkenbahn naar de Finkenbergalmbahn te wandelen. Indien we geen gebruik van de stoeltjeslift konden maken hadden we een paar honderd meter moeten klimmen.

We lopen vanaf de lift op ons gemak richting de volgende kabelbaan. De wandeling is niet lang. Als je flink doorstapt kan het in een half uur. Wij doen er wat langer over aangezien we regelmatig stil staan om van het uitzicht te genieten. 

Ondanks dat het toch wat heiig is kan je genieten van het uitzicht. Wij lopen in korte broek en zonneshirt echter de wandelaars die we tegemoet komen zijn allemaal dik ingepakt. Wij lopen met de wind in ons rug en de temperatuur vinden wij aangenaam. Tot onze verbazing zien we bij de thermometer van het bergstation in Finkenberg dat het slechts 5 graden is echter de gevoelstemperatuur is veel hoger! 

Boven vanaf de Penken heb je ook een blik richting Stilluptal en Stillupsee. Hier waren wij een aantal jaren terug ook al wandelen. Wat dat betreft heeft het Zillertal vele mogelijkheden. 

We laten ons met de gondel zakken naar Finkenberg. Hier is vandaag de almabtrieb. We hoopten nog een stukje van het spektakel mee te pakken echter de Haflinger paarden en schapen zijn al op het feestterrein. Uiteraard kijken we rond op dit terrein en drinken en eten er wat. 

We zien gedemonstreerd worden hoe de schapen geschoren worden. De dorpsjeugd van Finkenberg is erbij en mag helpen. Uiteraard zijn Ilia en Robin de kinderen van Heiko en Juliëtte ook van de partij. 

De foto’s zijn wat blauw van kleur omdat er een groot zeil gespannen is om de schapenscheerder uit de zon te houden. In tegenstelling tot boven op de berg is de temperatuur hier boven de 20 graden.

Ook Juliëtte de vrouw van Heiko komen we tegen op het feest. Zij helpt in de bediening en heeft het razend druk met dit vrijwilligerswerk. Tijd om te kletsen heeft ze dan ook niet. Maar niet getreurd morgen gaan we naar de Schlegeisstausee waar zij de Dominikushütte bezitten. Hopelijk is er dan wel tijd om even bij te praten.

Na een tijdje rondgekeken te hebben en de inwendige mens versterkt te hebben wordt het tijd om verder te gaan. Vanaf Finkenberg kan je door de Teufelsschlucht naar Mayrhofen wandelen. Een wandeling van 60 minuten die in ons geval alleen maar bergafwaarts gaat. 

Wanneer we de Teufelsschlucht uit komen kom je in de wijkjes Gstan en Au van Finkenberg. Hier staat een kapel die van buiten het aanzien niet waard is maar in het interieur prachtige muurschilderingen heeft.

We wandelen door het wijkje en voor we het weten lopen we in de dorpsstraat. Hier moet natuurlijk nog even een pitsstop bij de conditorei gemaakt worden. Een eiskaffee op het terras gaat er natuurlijk altijd in. voldaan stappen we op de trein die ons terug brengt naar het begin van het Zillertal.