Italië, Pfossental wandeling naar de Rableidalm

Vandaag rijden we naar het Pfossental. Het Pfossental is een zijdal van het Schnalstal. Het is een oerdal waar de natuur zijn gang kan gaan en welke niet door de bouw van pistes bewerkt is en zal worden.

We rijden over de smalle en steile weg naar gasthof Jägerrast. Voor wie geen ervaring in de bergen heeft is het geen aanrader. Er zijn af en toe uitwijkhavens gebouwd om zo het tegemoetkomend verkeer voorbij te laten gaan. Het kan zelfs voorkomen dat je achteruit een stukje terug moet. Ons advies rij bijtijds naar boven dan heb je de minste kans op tegenliggers. Bij gasthof Jägerrast kan de auto tegen betaling van €3 geparkeerd worden. Er zijn een beperkt aantal parkeerplaatsen. Dus ook hiervoor geldt, ga bijtijds op pad. Wanneer je een consumptie neemt in gasthof Jägerrast wordt er €2, bij inlevering van de parkeerkaart, van de rekening afgetrokken. 

Wanneer wij om 10 uur 45 bij de parkeerplaats arriveren is deze bijna vol. We vinden met moeite nog een goede plek voor onze Kia. 

Vanaf de parkeerplaats lopen we langs gasthof Jägerhof in de richting van het Pfossental.

Het Pfossental word ook het dal der almen genoemd. 

Verkeerd lopen kan niet, er loopt maar één brede wandelweg het dal in. De wandelweg door het Pfossental is ook een onderdeel van de Meraner Höhenweg. 

Het eerste deel van de wandeling lopen we langs de Pfossentalbach die richting het Schnalstal stroomt. 

De wandelweg verloopt langzaam glooiend omhoog met af en toe een steil stukje. 

Ondanks de volle parkeerplaats is de wandelweg niet druk. 

We steken de beek over en na een paar bochten opent het Pfossental zich.

Klik op de panorama foto om deze te vergroten. 
We komen bij een bankje waar we van een korte pauze genieten. 

Er staat een gedenkteken voor een herder die in de 2e wereldoorlog zonder reden door een militair werd doodgeschoten. Men vraagt om een wees gegroetje voor hem te bidden. 

De eerste alm in het dal komt in zicht. Het is de Mitterkaseralm. 
Klik op de panorama foto om deze te vergroten. 

Wij laten deze alm links liggen en vervolgen onze weg. 

Met een heerlijke blik op de rondom liggende bergen bereiken we de Rableidalm.

Bij de Rableidalm staat de Hubertuskapelle. 

Bij graafwerkzaamheden werden resten van een oude kapel gevonden. 

Door de huidige eigenaar van de alm werd de kapel opnieuw gebouwd.

Omdat men niet kon achterhalen welke naam de oorspronkelijke kapel had, heeft men besloten de kapel naar de heilige Hubertus te vernoemen. De beschermheer van de jacht, natuur en milieu. 

De Rableidalm is een oude alm met een heerlijk beschut terras. 

Op de kleine menu kaart staan heerlijke specialiteiten welke allemaal vers bereid worden. 

Binnen zien we iets wat wij nog nooit gezien hebben. 

Er is een bed gebouwd boven de kacheloven. Echt iets voor broei konten. Voor Xela, onze Bayer, zou dit de plek zijn om te gaan liggen.

Binnen veel hout wat warm aandoet.

Voor €25 (tarief 2020) kan je bij de Rableidalm blijven slapen op een meer bed kamer. Voor dit geld krijg je ook nog een ontbijt. Meer informatie op de website van de alm

Wij bestellen een omelet met preiselbeeren. Een aanrader. 

We genieten van de ambiance en we besluiten om niet verder te wandelen naar de Eishof. Na de fietstocht van gisteren heeft Emmy veel last van haar rug. Ook al geeft ze zelf aan verder te willen, de meerderheid besluit dat dit het eindpunt van de wandeling is. 

Na de inwendige mens versterkt te hebben lopen we dezelfde weg terug. 

We laten de gezellige Rableidalm achter ons. 

Vanaf nu loopt de weg alleen maar bergafwaarts. 

Ondanks dat wij hier net ook gelopen hebben zijn de uitzichten totaal anders. 
We passeren opnieuw de Mitterkaseralm. 
We zien in de verte donkere wolken hangen. 

Wij lopen nog steeds in de zon. 

We zijn inmiddels weer bij de Pfossentalbach. 
De beek is kraakhelder, drinkwater kwaliteit. 

De beek begeleid ons naar ons uitgangspunt.

We zagen de donkere lucht en dachten dat het ging onweren maar de bui lijkt over te drijven. 

Voor we het weten zijn we weer terug bij gasthof Jägerhof. 

Bij Jägerhof genieten we op hun terras nog van een cappuccino voordat we de uitdaging aan gaan om de smalle bergweg naar beneden te rijden. We komen zonder kleerscheuren weer in het dal aan.