Oostenrijk Ötzi-Dorf – Ötzi Museum

Archeologisch park in Umhausen

Woensdag 20 augustus 2008

De hele nacht klettert de regen op ons caravan dak. Als we opstaan is het droog. Peter gaat eerst de fitnessstudio van de camping in om daar hard te lopen op de band. Wanneer hij thuiskomt staat namelijk een conditietest op het programma om weer als korfbalscheidsrechter op niveau te mogen acteren. Buitenlopen is vanwege de nattigheid geen optie. Het gebruik van de fitnessstudio zit bij de campingprijs in. Als hij terug komt en het ontbijt genuttigd wordt kunnen we zowaar de tafel buiten dekken.

Het zonnetje laat zich met regelmaat van de klok zien. Om 12.30 uur rijden we naar Oetz om daar met de Acherkogelbahn naar boven te gaan. De lift begint om 13.00 weer zijn taak nadat de medewerkers middagpauze genoten hebben. Hoe hoger de gondel komt des te mistiger wordt het. Ondanks dat het beneden zonnig en aangenaam was is het boven mistig en kil. 

We laten ons er niet door uit het veld slaan en lopen naar de Kuhtailealm. We hebben veel last van onze spieren. Vorig jaar hebben wij onze vriend Piet die met ons op vakantie was gigantisch gepest omdat hij krom liep van de pijn. Sinds vandaag heet het bij ons geen spierpijn meer maar SPIETPIJN. De Kuhtailealm is opnieuw opgetrokken en de waard is een gezellige kerel die graag een praatje maakt. We jausen binnen in de hut en zitten er een klein uurtje. Omdat het weer niet overhoudt keren we terug naar de lift en gaan met de gondel naar beneden.

Op de parkeerplaats vindt overleg plaats. Het is nog relatief vroeg en we hebben geen zin om nu al naar de camping terug te keren. Op de weg terug komen we langs Umhausen waar twee attracties te vinden zijn. Namelijk de Stuibenfal en het Ötzidorp. De auto wordt geparkeerd op de betaalde parking. 

De Stuibenfal hebben we al een aantal jaren geleden bezocht met onze Oostenrijkse vrienden dus besluiten we naar Ötzidorp te gaan. Met de gisteren aangeschafte Ötztalkaart is de toegang gratis. Helaas kunnen we geen rondleiding meer krijgen maar er is wel een telefoonhoorn met een bandje die voor gids speelt beschikbaar. 

Op ons gemak bekijken we het openluchtmuseum en worden er tegen sluitingstijd vriendelijk op gewezen dat ze dicht gaan.