Van Middenstation Gaislachkochelbahn naar Hochsölden via de Gampethaya
- Heenreis zomervakantie 2008
- Otztal
- Gaislachkar
- Otzidorf
- Kuhtai
- Rettenbachgletsjer en Tiefenbachgletsjer
- Aquadome
- Gampethaya
- Lehner Au
- Verplaatsing naar Ried en bezoek aan Nauders
- Wandeling van Ischgl naar de Wildererhütte en bezoek aan Gampelerhof Galtür
- Wandeling op de Mutzkopf in Nauders en bezoek Samnaun
- Finkenberg
- Bezoek Steinach am Brenner en Padaun
- Rustdag bezoek Schwaz en fietstocht naar Mayhofen
- Wandeling in de Zillergrund naar het Adlernest
- Stams
Zondag 24 augustus
De hele nacht horen we de regen kletteren op onze caravan Wanneer Peter op staat om te gaan hardlopen is het droog. Wanneer hij terug komt van zijn rondje en aan het ontbijt zitten zijn de eerste blauwe strepen in de lucht te zien. We laten de afwas voor wat het is en gaan direct na het ontbijt op pad. Opnieuw rijden we naar Sölden om met de Gaislachkogelbahn omhoog te gaan. Dit keer stappen we bij het middelstation uit om daar te starten met onze wandeling.
Vanaf het middelstation lopen we in een klein uur via het Rettenbachtal naar de Rettenbachalm. Deze hut gelegen aan het begin van de tolweg naar de gletsjer is gesloten. Er wordt nog een pachter gezocht. Volgens ons moeilijk te vinden aangezien er meerdere hutten in de buurt zijn en de laatste pachter het niet voor niets de rug toegekeerd heeft.
We vervolgen onze weg naar de Gampealm en Gampethaya. Twee almhutten die naast elkaar liggen. Vanaf de Rettenbachalm in twintig minuten te bereiken. Al die tijd loop je over een bergpad met prachtige panorama’s.
Wij duiken op het terras van de Gampethaya. Een oude berghut waar het op het terras goed toeven is. We nemen de tijd om te lunchen en te genieten van het uitzicht. Als we afrekenen krijgen we een gemeend Vergells Gott. Deze uitdrukking hebben we al een aantal jaren niet meer gehoord. De laatste die hem bezigde was Tante Hanni. De moeder van onze Oostenrijkse vrienden in Steinach am Brenner, die in 2005 is overleden.
Aangezien de Gampethaya en Gampealm in een dalkom liggen moeten we een stukje terug klimmen om onze weg richting Hoch Sölden te vervolgen.
We zien het hoteldorp zodra we 10 minuten geklommen zijn liggen. Twintig minuten later staan we bij Sonnblick. Het terras is razend druk. De uitspanning doet zijn naam eer aan. De zon schijnt volop. Het is erg druk op het terras. Dit komt waarschijnlijk omdat het zondag is en velen van het prachtige weer genieten.
We duiken in een strandstoel en zitten zeker al een half uur , en willen eigenlijk al opstaan om richting de stoeltjeslift te gaan die ons naar Sölden terug brengt, als de serveerster ons opmerkt. We nemen een ijskoffie en genieten nog heerlijk van de zon en het terras. Wat is het leven toch mooi.
