Italië Cortina d’Ampezzo

Een gerenommeerde plaats in de Dolomieten

We zijn inmiddels vertrokken uit Karinthië en aangeland op de camping Lienzer Dolomiten in Strassen. Strassen is een plaats in Oost Tirol aan de grens met Süd Tirol in Italië. De bedoeling is om hier een weekje te blijven echter door het weer worden de plannen al weer vlug gewijzigd.

Jan en Paula zijn tot nu toe alleen in de Alpen op vakantie geweest aangezien we nu vlakbij de grens zitten en de Dolomieten binnen handbereik zijn, is het een uitstekende mogelijkheid om hun het grote verschil tussen de lieflijkheid van de Alpen en het ruige van het Dolomieten te laten zien.

We rijden weg van de camping en zijn binnen tien minuten bij de grens, weer tien minuten later draaien we in Tobblach (Italiaans Dobiacco) de bergweg richting Cortina d ‘Ampezzo op.

Onze eerste stop is in de buurt van de Dürrensee (Italiaans Lago di Landro).

Het is hier een geliefd wandel en mountainbike gebied we moeten daarom even zoeken naar een plek maar kunnen de auto langs de doorgaande weg veilig parkeren.

Drei Zinnen :

Italiaans,Tre Cime di Lavaredo,zijn een indrukwekkende drievoudige bergtop op de grens tussen de Italiaanse regio's Trentino-Zuid-Tirol en Veneto, tussen de provincies Bozen-Zuid-Tirol en Belluno en tussen de gemeenten Toblach en Auronzo di Cadore. De pieken zijn gelegen in de Sextener Dolomieten (Dolomiti di Sesto).

De Tre Cime di Lavaredo zijn drie kolossale rotstorens vlak naast elkaar. Ze zijn scherp en hoog, en bestaan uit gelaagd Dolomietengesteente (genoemd naar het gebergte waar de toppen zich in bevinden). Ze zijn voornamelijk bruin van kleur, maar er komen ook rode en gele tinten in voor; en het puin aan de voet zorgt voor een sterk contrast met de bergen.
De Drei Zinnen zijn bereikbaar via een tolweg die tot de Rifugio Auronzo loopt, een berghut die vlak onder de puinhelling van de drie rotstorens ligt. Enkele malen per dag stopt hier ook een bus, zodat de Drei Zinnen ook bereikbaar zijn met het openbaar vervoer.

Vanaf de parkeerplaats gaat het wandelend richting de Dürrensee (Lago di Landro).

Het meer heeft weinig toevoer van water en geen afwatering hierdoor is het meer warmer van temperatuur dan meren op vergelijkbare hoogte.

Na even hier rond gekeken te hebben gaat het verder in de auto richting het bergdorp Cortina d’ Ampezzo.

In Cortina zoeken we een parkeerplaats. Het is even zoeken maar uiteindelijk raken we de auto toch kwijt.

We staan vlakbij het centrum en lopen zo het autovrije centrum in welke Corso Italiano genoemd word.

Cortina ligt in een brede bergkom op 1211 Meter en is vooral bekend als skigebied.

In het centrum is de kerk Chiesa Parrocchiale SS. Filippo e Giacomo gebouwd in 1775.

De toren van de kerk is later gebouwd en was in 1858 gereed.

De kerktoren is opgetrokken uit gesteente afkomstig uit de Dolomieten.

In de kerk zijn verschillende kunstschatten te zien.

Cortina ligt in de provincie Veneto, hier word Italiaans gesproken, toch kan je er ook met de Duitse of Engelse taal terecht.

Wij vonden het centrum van Cortina niet bijzonder en waren in korte tijd uitgekeken.

Omdat Jan en Paula hun eigen weg gegaan zijn hebben we ruim voldoende tijd om een konditorei op te zoeken.

We drinken een cappuccino, de barista zorgde voor een prachtig uitziende traktatie.

Voor degene die afvragen wat een barista is?

Een barista is een vakman of -vrouw die zich toelegt op het bereiden van espresso en aanverwante dranken als cappuccino. De barista is als de kok in de keuken; hij/zij weet daarnaast vrijwel alles van de techniek van de espressomachine en de processen bij het bereiden van de espresso. Veelal worden ook Latte arttechnieken beheerst.

Alleen voor de cappuccino zouden wij terugkeren in Cortina, het centrum heeft geen indruk op ons gemaakt.

Wel is de omgeving aantrekkelijk men kan hier uitstekend wandelen.

We hebben om 16:15 afgesproken op de parkeerplaats met Jan en Paula. Er is een mogelijkheid om een rondrit te maken i.p.v. dezelfde route terug te rijden.

Gezien het tijdstip besluiten wij om dit niet te doen. We rijden dezelfde weg retour als we gekomen zijn.

Ondanks het mindere weer opnieuw een mooie dag. Afwachten wat morgen brengt.

Volgende pagina zomervakantie 2014