Oostenrijk Stappitzersee

Wandelgebied voor de natuurliefhebber

Onze laatste dag in Karinthië, morgen gaat de vakantie verder in Tirol op camping Hell in het Zillertal. Onze vakantie is niet compleet als we niet een paar dagen op deze heerlijke camping in het Zillertal verblijven.

Omdat er vanmiddag ingepakt moet worden voor de reis van morgen wordt er een wandeling uitgezocht die niet te lang en in de buurt is.

De Stappitzersee bij Mallnitz ligt op 15 minuten rijden. De auto kan je parkeren op de grote parkeerplaats bij de Ankogelbahn en de wandeling naar de Schwussnerhütte duurt ongeveer 60 minuten, precies wat wij in gedachten hebben.

De Stappitzersee ligt in het Seebachtal en is net als het hele gebied onderdeel van het Nationalpark Hohe Tauern.

We parkeren de auto en gaan op stap, vanaf de parkeerplaats gaat het over een schotterweg naar het meertje de Stappitzersee.

Wanneer je dat wilt kan je de brede grindweg blijven volgen maar wij kiezen er voor om via het Naturlehrpfad te gaan.

Langs deze route staat zoals de naam al aan geeft informatie over de natuur.
Bovendien ligt er hier een Geocache Stappitzersee die even gevonden moet worden.

We genieten van het uitzicht op de omliggende bergen en kijken naar de paarden die verkoeling zoeken in het meer.

Er valt veel te fotograferen, de liefhebber van natuur kan hier zijn hart ophalen.
Over een brug door het moeras heen bereiken we het pad.

Door het bos komen we uit op een weiland, hier moet Xela weer aan de lijn vanwege de loslopende koeien vergezeld door hun kalfjes.

Deze koeien zijn duidelijk mensen gewend en kijken niet naar ons op of om.
Opnieuw gaat het pad het bos in bij dit heerlijke warme weer geen straf.

De dames hebben zoveel te fotograferen dat de heren besluiten om lekker op een zonnig plekje op ze te wachten.

Langs de beek bereiken we de Schwussnerhütte.

Op het terras is het vanwege het mooie weer vol maar we vinden toch onder de parasol nog een lekker plekje

De Kaiserschmarren van Blaubeeren (soort pannekoek met bosbessen) smaakt uitstekend. Bovendien is dit een gerecht wat niet overal geserveerd word.

Ook de Brettljause van Jan en Paula smaakt hun uitstekend.

Inwendig versterkt aanvaarden we de terugweg. Xela welke normaal een koukleum is heeft het warm en wil graag even zwemmen.

Natuurlijk staan we dit toe en ze geniet volop, tenslotte is het voor haar ook vakantie.

In ongeveer 45 minuten lopen we over de brede grindweg terug naar de parkeerplaats waar onze auto staat. Opnieuw een mooie dag. Nu even de voortent afbouwen en inpakken, morgen een reisdag naar het Zillertal.