Oostenrijk Schareck

Wandeling met zicht op de Grossglockner en Heiligenblut

De ochtendstond heeft werkelijk goud in de lucht. De zon staat hoog aan de hemel en de lucht is strak blauw. We ontbijten sneller als gewoonlijk en gaan vandaag een belofte aan Jan inlossen wandelen op de Mölltalergletscher. Jan wil een gletsjer in de zomer van dichtbij zien.

Vanaf onze camping in Flattach is het naar het dalstation van de Mölltalergletscherbahn in Innerfragant 10 kilometer. Na 1 kilometer verlaten wij de Bundestrasse en draaien de bergweg naar de gletsjer op.

Bij het dalstation aangekomen vinden wij het voor een dag waarop het weer zo heerlijk is erg stil op de parkeerplaats. Wanneer we ons melden bij de kassa om op vertoon van de Karinthië kaart een liftticket te halen word ons duidelijk waarom, de lift draait niet want boven op de gletsjer staat er te veel wind en is het te weer te slecht.

Een grote teleurstelling voor ons allemaal en voor Jan in het bijzonder. Wat nu? We overleggen wat de mogelijkheden zijn en al snel komt Heiligenblut in onze gedachten op. Het is wel een stukje rijden maar bij het bekijken van de mogelijkheden met de Karinthië kaart was deze al op het lijstje gezet. Na de waterval bij het dalstation van de gletsjer gefotografeerd te hebben stappen we in de auto.

Vijftig kilometer verder en drie kwartier later arriveren we in Heiligenblut. Parkeren is geen probleem echter wel betaald. Als we dan toch moeten betalen kiezen we voor de parkeergarage zodat de auto vanmiddag lekker koel is. We gaan op zoek naar het dalstation van de Schareckbahn welke ons op de Schareck brengt. We vinden het dalstation midden in het centrum verborgen in een bergwand.

De cabinebaantjes brengen ons met overstap van 1301 meter in het dal naar de top op 2604 meter hoogte. Boven is het uitzicht fantastisch, we zien 40 bergen welke allen boven de 3000 meter liggen. We zien onder andere de Sonnblick met 3105 meter de laagste berg en de hoogste berg Grossglockner met 3798 meter. 

Klik op de afbeelding voor een groter exemplaar

Voordat we verder van het uitzicht gaan genieten wordt er een cappuccino met een lekker stukje gebak gegeten. Het smaakt heerlijk zeker met zo’n prachtig uitzicht vanuit het restaurant.

Keuze mogelijkheden genoeg hier voor een wandeling. Wel allemaal bergafwaarts.

We gooien het in de groep en omdat het uitzicht onderweg het mooiste lijkt bij de wandeling rechtstreeks naar het middenstation Rossbach valt onze keuze daarop.

Indien we bij aankomst daar nog puf hebben kunnen we altijd nog van het middenstation naar het dorp Heiligenblut wandelen.

Genietend van het uitzicht gaan we op pad, het eerste deel gaat gelijk al steil bergaf.

Keken we boven bij het bergstation op de Grossglockner en de gelijknamige Hochalpenstrasse, nu kijken we het dal in waardoor we hier naar toe gereden zijn.

Voor de wandeling staat een geplande tijd van 2 uur en 15 minuten. Over het algemeen kloppen deze tijden behoorlijk is onze ervaring in Oostenrijk.

Beneden was het aangenaam warm, boven kunnen we de jacks goed gebruiken, er staat zoveel wind dat zelfs de kabelbaan hangt te wapperen aan de kabel.

Vanaf waar we staan kunnen we Heiligenblut niet zien maar wel de omliggende plaatsen.

De Schareck is echt een uitzicht berg, hadden we van de week op de Gerlitzen al genoten, vandaag doen we het nog eens dunnetjes over. Vooral de blik op de Grossglockner blijft ons fascineren.

Via een bergpad zakken we af tot we op een schotterweg uitkomen. Onze maagjes knorren dus tijd voor de lunch.

In de winter is dit een goed skigebied maar weinig beschut dus alleen een aanrader op zonnige dagen.

We zien overal heuveltjes, het lijken wel hele grote molshopen, maar wat het werkelijk zijn komen we niet achter.

Achter deze rotspartij ligt het bergstation we zijn al weer flink gedaald.
Wat lager is de kracht van de zon goed voelbaar, de broek kan weer afgeritst worden en de jas kan uit.

Op de almweide lunchen we, let op Xela zij steekt op het juiste moment haar kop voor de lens van de camera.

Ook hier weer een heerlijk uitzicht, we vervallen in herhaling, ja we weten het.
Vanwege het lawine gevaar in de winter veel lawine rekken.

Onderweg zien we een eenzame koe. De soortgenoten komen we lager tegen. Dus Xela aan de lijn.

Na een flinke daling is het gewoon even fijn om bijna vlak te lopen op de schotterweg en weer van een ander uitzicht te genieten.

Bij het meertje gaat het pad rechtdoor naar de Almkaserei Kasereck, wij buigen af en gaan richting het middenstation.

We komen de zusjes tegen van de koe die we boven zagen, de dames liggen rustig te herkauwen.

Dit stuk gaat over almweide en een bergpad, de wandeling heeft voor elke liefhebber wat wils.

We arriveren bij het middenstation we kiezen er voor om met de lift te gaan, de wandeling naar Heiligenblut laten we voor wat het is. Totaal waren we bijna 3 uur onderweg, daarvan 1 uur en 50 minuten gewandeld en zijn 122 meter gestegen en 783 meter gedaald.

Vanuit de lift zien we de huizen dichterbij komen. We slenteren nog even door voordat we het parkeergeld betalen en in de auto stappen richting de camping, het was weer een welbestede dag.