Rondwandeling van Schloss Matzen via Reith im Alpbachtal
- Heenreis
- Rondje Füssen
- Zirmgratrunde
- Rondje Schwangau
- Rondje Forggensee
- Zillertal
- Pumafälle
- Achensee
- Rondje Mayrhofen
- Innradweg Kufstein
- Bauernhofmuseum Kramsach
- Schloss Matzen
- Innsbruck
- Innradweg Hall in Tirol
Het is zaterdag en we hebben afgesproken met Martin en Christine onze Oostenrijkse vrienden. De E-bikes blijven vandaag op de camping omdat we afgesproken hebben om te gaan wandelen.
We hebben afgesproken bij Gut Matzen, een restaurant welke schitterend gelegen is. Martin heeft een programma op tv gezien dat ging over het slotpark en hij was hier erg benieuwd naar. Omdat we via Martin en Christine wel vaker op plekken komen die niet zo bekend zijn, maar wel het bekijken waard, sluiten we ons graag aan.
Het blijkt dat wij hier in het verleden al dikwijls langs gereden zijn. Ons blik viel er altijd op en we zagen dat het een restaurant was, maar we dachten dat het niet voor onze portemonnee te doen was. Ook hebben we ons nooit gerealiseerd dat het achter de slotmuur zo mooi is.
We treffen elkaar op de parkeerplaats en lopen door het park naar het restaurant om daar een cappuccino te drinken.
Het park is in opdracht van jonkheer von Lipperheide in Engelse stijl aangelegd. In het park zijn twee kunstmatig aangelegde vijvers.
Het kasteel is een hotel in de luxe prijsklasse, De prijzen beginnen bij Euro 220 en lopen door tot Euro 520 inclusief ontbijt per kamer per nacht.
Op het terras deelt Martin zijn plan voor vandaag, een rondwandeling welke hier start, Reith in Alpbachtal doorkruist en weer eindigt in het slotpark.
Het restaurant ziet er pico bello uit. Het behoort tot het duurdere segment. Martin stelt voor om hier na afloop van de wandeling te gaan dineren. We reserveren een tafel voor 16.00 uur op het terras.
Net voor wij aan onze wandeling beginnen horen wij koeienbellen. De almabtrieb komt bij het restaurant voorbij en houdt het verkeer op de provinciale weg flink op.
We verlaten het restaurant door de poort en slaan rechtsaf.
De wandeling start gelijk met een klein klimmetje. Tot aan Reith im Alpbach moeten enkele hoogtemeters overwonnen worden. Ook in hoogzomer is het hier prachtig wandelen. Je loopt het eerste gedeelte van de wandeling door een bos met loofwoud, dat veel schaduw geeft.
Door het bos naderen we het wijkje Percha.
De wandeling is niet zwaar maar bevat wel diverse steile delen. Hier komen we uit het loofwoud en gaan verder over de alm.
Het is heerlijk wandelweer, niet te warm maar aangenaam.
Het Alpbachtal is een doodlopend dal welke volledig op toerisme gericht is. Ook is het Alpbachtal bekend om zijn jaarlijks conferentie over Europese zaken die ons allen aangaan.
Zagen we gisteren de boerderijen in het museum. In het Alpbachtal vind je de boerderijen nog in bedrijf of in gebruik als woonhuis.
In de verte boven ons zien we Reith in Alpbachtal liggen. Voordat we het dorp bereiken moeten er nog wat hoogtemeters afgelegd worden.
We komen aan in Reith im Alpbachtal. Het is druk in het centrum omdat de Almabtrieb vandaag plaats vindt.
Wij vinden het te druk in het centrum en nadat we de kerk bezichtigd hebben gaan we weer verder met onze wandeling. We merken door de afstandsregels, lockdowns etc. van de afgelopen periode we toch de drukte meer uit de weg gaan.
De kerk is gebouwd tussen 1801 en 1805 door een Tiroolse architecte.
We komen langs de Reithersee welke bijna in het dorp ligt. Dit meer is geschikt als zwemmeer en wordt geruikt als natuurbad. Voor het gebruik er van wordt toegang geheven.
We komen langs een woonhuis welke prachtig uitgedost is met bloembakken
Al wandelend bereiken we een bos. Vanaf hier gaat het bergafwaarts.
We zien Burgruine Kropfsberg in de verte liggen en via een asfaltweg bereiken we het dorp Sankt Gertraudi.
Het dorp is niet veel meer dan een kerk, wat huizen en een gasthaus uit vervlogen tijden.
De kerk stamt uit 1359. De kerk werd gebouwd omdat in die periode het dorp aan een belangrijke aanlegsteiger van de Inn scheepvaart lag en er regelmatig hierdoor een boerenmarkt plaats vond.
Het gasthaus Kammerlander is nog wel open maar er is alleen een drankje te verkrijgen. De keuken is tot nader order gesloten. Wel kan je er nog een kamer huren. De zeer bejaarde wirtin heeft haar gasthaus nog open voor overnachtingen omdat het een belangrijke etappe plaats is voor de pelgrims die de Jakobsweg van Wenen naar Feldkirch wandelen.
Nadat we onze dorst gelest hebben, dachten we over een vlakke route naar Gut Matzen terug te wandelen.
We worden teleurgesteld, opnieuw moet er geklommen worden. De wandelweg loopt op de helling in plaats van parallel aan de Bundesstrasse.
We komen langs een boerderij die in het museum waar we gisteren waren niet zou misstaan.
Verscholen en deels overwoekerd zien we “Der Lipperheidebrunnen” Deze bron is onderdeel van de Wasserwanderweg. Voor meer informatie over deze wandeling klik hier.
We eindigen de wandeling waar deze ook begon in het slotpark.
We zijn te vroeg voor de tafel die wij gereserveerd hebben en drinken eerst een aperetief in de loungeset voordat we aan tafel kunnen gaan.
Op het terras genieten we van de culinaire kunsten van de kok. Dit restaurant is echt een aanrader. Wij gaan hier zeker in de toekomst nog gebruik van maken. Nooit geweten dat dit dichtbij het Zillertal gelegen restaurant zo goed was. Natuurlijk is de prijs hoger dan bij diverse andere restaurants in de buurt maar het is echt genieten van de meer dan uitstekende maaltijden. We nemen afscheid van Martin en Christine en kijken terug op een super geslaagde dag.