Italië Schlandersberg

Een lichte zaterdagmiddag spaziergang met Martin wordt weer een stevige wandeling. 

Ondanks dat we afgelopen weekend bij Martin en Christine in Steinach am Brenner waren komen zij dit weekend op zaterdag ons bezoeken. 

We rijden vanuit Prad naar Schlanders, parkeren is vandaag gratis omdat het zaterdag na 12 uur is. 
De kerken zijn versierd want vandaag wordt er een feest gevierd wat ook gepaard gaat met kanonschoten. 

We wandelen door het stadje op zoek naar het begin van onze wandeling. Het is niet erg goed bewegwijzerd maar we moeten zeker een stukje omhoog. Al snel hebben we zicht over het stadje. Via een hele steile weg van meer dan 24% gaat het verder omhoog. 

We bereiken de Ilzwaal. Een waalweg is een door mensen aangelegde bewateringskanaal voor het bewateren van de akkers. De waalwegen worden nog steeds gebruikt voor de bewatering. Hierdoor worden de waalwegen goed onderhouden en zijn het mooie wandelwegen voor de toeristen. 

Süd Tirol is bekend om zijn waalwegen. De meeste waalwegen liggen laag. De Ilzwaal welke wij vandaag bewandelen ligt relatief hoog. 

In de verte kasteel Schlandersberg, Martin zag deze liggen op de kaart en heeft absoluut zijn zinnen gezet om deze te bereiken. Het plan van een rustige middagwandeling is hierdoor dus gewijzigd in een pittige tocht. 

Het wordt nog een stuk klimmen voordat we het kasteel bereiken. 
Wat een werk zal het geweest zijn om deze en alle andere waalwegen aan te leggen maar ook om te onderhouden. 
Tussen de bergen door kijken we op de akkers met fruitbomen en kastanjes rondom Schlanders.
We bereiken Schlandersberg, hier zou een Jausenstation zijn, helaas zijn ze daar aan het verbouwen en moeten wij op een houtje bijten. 
Het in de 13e eeuw gebouwde kasteel is omgebouwd tot meerdere appartementen. 
Via een smal en later steil pad vervolgen we onze rondwandeling, in de diepte zien we Schlanders liggen. 
Klik op de foto voor een groter exemplaar van deze panoramafoto.

Ondanks het bewolkte weer genieten we van deze wandeling. Met mooie uitzichten. 

Schlanders komt dichterbij maar is toch verder weg dan je denkt. 
Wanneer we op de dames wachten en Martin lekker op een steen zit denkt Xela: tijd voor een schootje. 
Omdat het plan een rustige wandeling was lopen we op lage schoenen maar eigenlijk zijn hoge bergschoenen hier noodzaak. 
De wandeling is een rondwandeling en eindigt aan de rand van Schlanders. 
Omdat in Schlandersberg het jausenstation gesloten was gaan we het centrum van Schlanders in en zoeken daar een terrasje op voor een versnapering.