Oostenrijk Karwendeltal

Mooie eenvoudige wandeling van de Gramaialm naar Pertisau 

We zijn weer terug in Oostenrijk. Op onze terugreis vanuit het Gardameer maken we nog een stop op onze favoriete camping Hell’s Ferienresort 

We blijven hier twee nachten zodat we voordat we naar Nederland afreizen nog één dag kunnen wandelen. 

We rijden naar Pertisau am Achensee en parkeren op de grote parkeerplaats van de Achensee Schiffahrt, die vandaag in tegenstelling tot andere keren, nog zo goed als leeg is. 

Spullen gepakt en ruim op tijd voor de oude postbus die op vaste tijden naar de Gramaialm in het Karwendeltal rijdt. Voor degene die niet willen wandelen of een wandeling willen maken achter in het Karwendeltal, de bus rijdt ook weer retour. 

De postbus vertrekt vanuit het centrum in Pertisau bij het meer, maar heeft ook haltes in het dorp en bij de mautstelle. 
De postbus is van origine Zwitsers en heeft veel authentieke details. 
De bus is van bouwjaar 1959, heeft 6 cilinders, 125 PK en 31 zitplaatsen. 

Een ritje naar de Gramaialm kost € 15 voor een enkele reis en € 25 voor een retour. (tarief zomer 2017) Meer info op de website van Sport Wöll 

De bus gaat vier keer per dag op en neer naar de Gramaialm. 
In ongeveer 25 minuten brengt de bus ons naar de Gramaialm. Op de helling welke de bus moet overbruggen gaat het niet sneller dan stapvoets. 

We hebben mooie en minder mooie herinneringen aan de Gramaialm. Mooie herinnerringen aan onze korte vakantie in 2015 minder mooi het duimincident van Emmy in 2016

Voordat we gaan wandelen is het tijd voor de bekende cappuccino. Emmy roept binnen, Peter vindt dat het terras best een optie is. In het doorkomende zonnetje genieten we van het mooie uitzicht en constateren dat er ook een nieuwe wellness gebouwd is. 

Het Karwendel gebergte is een karstgebergte je vind hier weinig water. Geen stromende beekjes en watervallen zoals elders vaak te zien zijn. Door de Karst wordt het water direct weggevoerd in de bodem.

We kijken achter de Gramaialm omhoog naar het gebergte. Links gaat het naar de Lamsenjochhütte een wandeling welke we in 2016 maakten. Rechts naar de Gramai Hochleger, hier waren we in 2015. 

Er ligt door het regenachtige weer van de laatste weken meer sneeuw als normaal in september. Een wandeling naar de Lamsenjochhütte zou nu voor een gedeelte door de sneeuw gaan.

Ondanks het heerlijke weer, wat ons vandaag verwent, koel maar wel strak blauw, zijn er weinig wandelaars onderweg. 

De koeien hebben een mooi leven op de alm. We denken dat de koeien die in de zomer op de Gramai Hochleger grazen al naar beneden zijn gehaald en nu grazen op de weide bij de Gramaialm. Het aantal koeien dat we zien is veel groter dan in 2015 en in 2016. 

De kapel is verboden terrein voor de koeien. 

Het pad is eenvoudig en bestaat uit een brede grindweg. Het pad wordt niet alleen gebruikt door wandelaars maar ook door fietsers. We zien regelmatig fietsers op mountainbikes en sportieve fietsen zowel met als zonder elektrische aandrijving 

Na ongeveer 1 uur bereiken we de Falzthurnalm en gasthaus Falzthurn. Voor ons een bekend gasthaus. Hier hebben we in het verleden heel wat maaltijden en drankjes genuttigd als we in de winter in de Karwendeltäler gingen langlaufen. 

Het is druk bij Alpengasthaus Falzthurn. 

Busladingen met Franse en Spaanse toeristen worden afgezet om hier de lunch te nuttigen. Dit is voor ons een nieuw fenomeen. Dit hebben we nog niet eerder gezien in dit dal. 

Binnen is er geen plaats maar in het zonnetje op het terras tegen de witte muur en met het uitzicht zoals op bovenstaande foto is het goed toeven. 

Na onze lunch gaan we verder, we kijken op de Feilkopf hier waren we in 2015 op de Feilalm. 
Met onze pauze mee zijn we na 3 uur en 15 minuten weer op ons uitgangspunt terug. Een welbestede laatste dag in Oostenrijk.