Na twee dagen nationaal park Plitvice gaan we weer verkassen. We rijden via grotendeels tweebaanswegen naar de kust.
Een afstand van 260 kilometer die met de pauzes mee ruim vier uur van onze tijd kost. We willen wat huren op de camping waar we vorig jaar met de caravan gestaan hebben. Deze camping (Lanterna Camp) is een grote camping met veel faciliteiten maar door de opzet komt deze niet massaal over. Wanneer we daar informeren blijkt er op de camping niets te huur te zijn. Alles loopt via reisorganisaties dus krijgen we nul op het rekest.
Goede raad is duur maar de vriendelijke receptioniste heeft nog wel een tip voor ons. Even verder op is een plaatselijk verhuurkantoor die de belangen behartigd van de overige campings in de omgeving. Het bleek de gouden tip te zijn. We huren een stacaravan met airco voor één week op een kleine camping op loopafstand van Porec. Op deze camping geen faciliteiten maar wel een mooi plekje direct aan zee.
Porec
is een levendig havenstadje aan de westkant van het schiereiland Istrië. Een stad met een bewogen verleden. Door de eeuwen heen hebben al vele volksstammen de verstandige keuze gemaakt om in de heuvels rondom Porec hun nederzetting op te bouwen. Onder die volksstammen bevonden zich ook de Romeinen. Die kwamen echter niet om te werken, maar om er een goddelijke vakantie door te brengen. Vandaar dat Porec al meer dan 2000 jaaroud is en rijk aan culturele monumenten, hier klopt het hart van de westkust van Istrie en het binnenland, dat Porestina wordt genoemd. In deze landstreek wonen ongeveer 25.000 mensen, maar tijdens het hoogseizoen herbergen Porec en zijn omgeving miljoenen toeristen.
Porec heeft de grootste toeristische infrastructuur van Kroatië. Hier staan ongeveer 130.000 bedden ter beschikking. In de zomermaanden bijzonder druk dus! Dit heeft te maken met het feit dat aan weerszijden van Porec in de jaren zestig, zeventig en tachtig het ene hotelcomplex na het andere is gebouwd. Ten noorden van de stad zijn bij Pical bijvoorbeeld enkele hotelkolossen te vinden, ten zuiden van de stad zijn Bruio, Plava Laguna (Blauwe Lagune) en Zelena Laguna (Groene Lagune) echte toeristen enclaves met allerlei voorzieningen geworden. Er zijn ook zeer veel water- en andere sportvoorzieningen aangelegd. Regelmatig strijken er sportploegen neer om een trainingskamp te beleggen. Zo bereidt het Kroatische nationale voetbalelfta1 zich vaak op interlands voor in Hotel Parentium in Zelena Laguna.
Alles wat ten westen van de drie middeleeuwse torens aan het begin van het schiereiland ligt, behoort tot het oude hart van de stad van Porec en alles aan de oostkant van de torens behoort tot het nieuwere deel van Porec, ‘Pora le Porte’ (‘Buiten de Stadspoort’). Dit deel groeide vanaf de tweede helft van de 19de eeuw, toen de oude stad te klein werd voor de toenemende bevolking.
Geschiedenis | Porec is niet alleen toeristisch, maar ook historisch gezien een plaats van eminent belang. Er zijn archeologische aanwijzingen dat het smalle schiereiland van Porec 6ooo jaar geleden al bewoond werd. Zeker is dat de Illyrische stam der Histriërs (het volk dat het schiereiland Istrië Histria zijn naam heeft gegeven) er rond 800 v.Chr. is neergestreken. Ze kozen de beschutte baai onder het schiereiland uit om er een haven aan te leggen. Vanaf hier werd handel gedreven met de Etrusken en andere volkeren aan de overkant van de Adriatische Zee. In de 2de eeuw v.Chr. veroverden de Romeinen de lllyrische havenplaats. Ze stichtten er hun kolonie Parentium, waarvan het rechthoekige stratenpatroon tot op heden is blijven bestaan. Twee straten in het oude deel van de stad dragen zelfs nog hun oorspronkelijke Romeinse namen, Decumanus en Cardo Maximus. Vanaf de 3de eeuw won het christendom terrein in Parentium. In die eeuw kreeg de stad ook een bisschopszetel toegewezen. De eerste bisschop, Mavar geheten, kwam wat vervelend aan zijn einde, want het jonge geloof werd in die tijd nog flink vervolgd. Mavar viel in handen van de Romeinse autoriteiten en werd dood gemarteld. Zijn geloofsgenoten verklaarden hem daarna heilig en hij werd zodoende beschermheilige van de stad. Te zijner nagedachtenis en religieuze ere bouwde men op de plek waar hij stierf in de 4de eeuw een vroegchristelijke kathedraal. Twee eeuwen later, in de 6de eeuw, verving bisschop Eufrasius de kerk door de basiliek die nu het historische pronkstuk van Porec is. Het is een Byzantijnse basiliek, want de Byzantijnen hadden Parentium(Porec) in 539 overgenomen. Na de val van Rome was de stad eerst in handen gekomen van de Oost-Gotische leider Ottokar, die haar weer moest afstaan aan Constantinopel. De stad werd daarna een belangrijk steunpunt van het OostRomeinse rijk in deze regionen. In de woelige eeuwen die volgden, viel de stad echter in handen van Longobarden, Slaven, Franken en de patriarchen van Aquileia. In 1267 nam de serenissima de stad in bezit. Na een aanvankelijke bloei ging het daarna flink bergafwaarts met Porec. Aanvallen en plunderingen door Genuezen en Turken volgden en pestepidemieën hielden verwoestend huis. In de 17de eeuw telde Porec nog maar 100 zielen. Daarna bracht Venetië nieuwe kolonisten over uit de zuidelijke Balkan en groeide Porec weer. In 1797 na de val van Venetie kwam de stad in Oostenrijkse handen. In de 19de eeuw nam het aantal Italiaanse inwoners sterk toe en na 1918 viel de stad, net als heel Istrie, aan Italie toe. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Porec zwaar verwoest door geallieerde luchtaanvallen. Van de gebouwen en monumenten werd 75% beschadigd. Na de bevrijding door Tito werd Porec eenn onderdeel van Joegoslavie en sinds 1991 Kroatie. De stad kent nog een kleine, officieel erkende Italiaanse minderheid en er wonen ook bescheiden groepen Serven en Albanezen. De oude stad De oude stad van Porec ligt lekker overzichtelijk op het 400 m lange en 200 m brede schiereiland dat zich uitstrekt naar het eiland voor de kust, Sveta Nikola geheten. Alles wat ten westen van de drie middeleeuwse torens aan het begin van het schiereiland ligt, behoort tot het oude hart van de stad. Aan de oostkant begint het wat nieuwere deel van Porec, `Fora Ie Porte’ (‘Buiten de Stadspoort’). Dit deel groeide vanaf de 2de helft van de 19de eeuw, toen de oude stad te klein werd voor de toenemende bevolking. In het stadsdeel vind je de pleinen Trg Slobode (met 18de eeuwse kerk), Trg Rakovca (met dagelijkse groente en fruitmarkt) en de centrale straat Zagrebcka die de twee pleinen verbindt.
Bezienswaardigheden
De Euphrasius-basiliek | ( Bazilika Eufrazijana )Sinds 1997 prijkt deze basiliek op de lijst van het werelderfgoed van de UNESCO. De basiliek is gebouwd in de eerste helft van de 6de eeuw en genoemd naar de bisschop die in die tijd het bewind voerde. De kerk is gebouwd in byzantijnse stijl. U vindt er schitterende mozaiken ( altaar) en velen kunstwerken. Het oudste gedeelte van het complex wordt gevormd door de resten van een kapel uit de 4de eeuw, gebouwd door de bisschop van Porec, Maura. Het complex van de 6de eeuwse Sint-Eufrasiusbasiliek is een van de mooiste staaltjes vroegchristelijke Byzantijnse bouwkunst in Europa. Het complex bestaat uit de drieschepige basiliek zelf, gedecoreerd met prachtige mozaïeken, een atrium, een achthoekige baptisterium, een voorportaal en een herdenkingskapel met een grondplan in klaverbladvorm. Binnen in de drieschepige kerk wordt de aandacht allereerst getrokken door de kleurrijke mozaïeken in de absis. Bovenaan is Jezus op de troon te zien, geflankeerd door zijn apostelen. In de koepel domineert Maria met haar kind. Naast haar zijn engelen en heiligen met martelaarskroon te zien. Tussen de figuren bevindt zich ook bisschop Eufrasius, die de Heilige Maagd naar Byzantijns gebruik een schaalmodel van de basiliek aanbiedt. Onder dit prachtige mozaïek zijn scènes uit het leven van Maria aangebracht, en daaronder weer bevinden zich geometrische decoraties in marmer. De overkoepeling boven het altaar, het gotische ciborium, is in de 13de eeuw gebouwd en flink gedecoreerd met in goud gevatte edelstenen. Elders in de kathedraal zijn andere decoratiekunstwerken te zien, waaronder delen van oude fresco’s, een Venetiaans schilderij van het laatste avondmaal van de schilder Jacop Palma, gotische koorstoelen en marmeren Corinthische en Byzantijnse kapitelen met het monogram van Eufrasius erin. De achthoekige doopkapel bij het atrium heeft binnen een groot doopvont met een achthoekig bekken, waarin volwassenen die zich bekeerd hadden, volledig ondergedompeld konden worden. De klokkentoren bij de basiliek is uit de 15de eeuw en kan beklommen worden. Door dat te doen, zo wil een lokaal bijgeloof, zouden zwangere vrouwen een gewenste spontane abortus kunnen opwekken. Achter de kathedraal behoort het oude bisschopspaleis eveneens tot het complex. De kern van het bisschopspaleis werd in de 6de eeuw opgetrokken en heeft zijn oorspronkelijke gedaante grotendeels behouden als enige bisschopspaleis uit die tijd ter wereld. In de eeuwen erna zijn wat verbouwingen geweest (zo kwam in 1464 het opvallende portaal erbij), maar de bisschoppen zijn er tot 1992 altijd blijven wonen. De bisschop heeft inmiddels een nieuw paleis naast het complex betrokken. Zijn oude paleis en de basiliek kunnen op eigen houtje, maar ’s zomers ook in een rondleiding met gids bezocht worden.
Openingstijden | dagelijks van 7 tot 20.00 uur
Het Regionale Museum van Porec | Het museum is het oudste in Istrië, geopend in 1884. Het heeft een verzameling van zo’n 2000 prehistorische, antieke, laatantieke en middeleeuwse cultuurhistorische en etnografische voorwerpen. Ook een afdeling over de partizanenstrijd in de Tweede Wereldoorlog ontbreekt niet. Mooi is de verzameling stenen monumenten uit de antieke tijd in het lapidarium, waarvan vooral het Hermesmonument met de stenen olijven en druivenplukkers in het oog springt.
Openingstijden | ’s zomers dagelijks van 9 tot 12 en van 17 tot 22 uur, ’s winters dagelijks van 9 tot 12 uur.
Maraforplein (Trg Marafor) Dit plein aan het eind van het schiereiland was ooit het Romeinse forum, dat precies 45x45meter mat; een insula, zoals men in de Romeinse tijd een woonblok noemde, was net zo groot. Op een paar plaatsen is het Romeinse plaveisel nog bewaard gebleven.
Bron: www.kroatie.nl
In de loop van de week bezoeken we diverse malen Porec. We gaan enkele keren eten in ons favoriete restaurant. In het midden van Porec direct aan de winkelstraat staat een toren. In deze toren is een restaurant gevestigd. Het restaurant bestaat uit twee verdiepingen. Waarvan een boven op de toren. De maaltijden zijn hier meer dan uitstekend en ook de ambiance en de bediening spreekt ons aan. Ook bezoeken we de Euphrasius basiliek. Dames moeten er rekening mee houden dat blote schouders en korte broeken niet gewenst worden.
Koper, badplaats in Slovenië
De camping in Porec gebruiken we als uitvalbasis om de omgeving te verkennen. We brengen een bezoekje aan Koper. Koper ligt in Slovenië de afstand vanaf Porec is ongeveer 50 kilometer. Wij kiezen er voor om niet over de autoweg te gaan maar de oude weg langs de kust te volgen. De afstand is wel iets langer maar de blikken over zee vergoeden veel.
Koper (Sloveens: Koper, Italiaans: Capodistria, Duits: Gafers) is een van de drie havensteden van Slovenië. Het ligt ten oosten van Izola en Piran en ongeveer 11 kilometer ten zuiden van de Italiaanse stad Triëst Koper ontstond in de oudheid. Door de Grieken werd de stad Aegida genoemd, bij de Romeinen Capris, Caprea, Capre en ook wel Caprista. In de middeleeuwen werd Koper een administratief centrum voor Istrië en kreeg het de naam Caput Histriae (vanwaar het Italiaanse Capodistria is afgeleid).
Slovenië heeft slechts een kleine kuststrook van ongeveer 50 kilometer in Istrië aan de Golf van Triëst, die deel uitmaakt van de Adriatische Zee. De baai waaraan Koper ligt heet de Baai van Koper. Ook uit militair oogpunt is de haven van Koper van belang.
Toen de Langobarden in het jaar 568 binnenvielen vluchtten de Romeinen uit Tergustum (Triëst) naar Koper, welke als eerbetoon aan de Byzantijnse keizer Justinus II vernoemd werd naar Justinople. Later heersten de Langobarden en de Franken over Koper. Het is bekend dat er al in het jaar 932 handel was tussen Koper en Venetië. Een oorlog in 1035 tussen het Heilige Roomse Rijk en Venetië, waarin Koper de zijde van het Heilige Roomse Rijk koos, verstoorde de handel. Als dank kreeg Koper stadsrechten van Koenraad, Keizer van het Heilige Roomse Rijk. Sinds 1232 behoorde Koper tot het patriarch in Aquileia (Italiaanse stad uit de geschiedenis, aan de Adriatische Zee en in 1278 sloot het zich aan bij de Republiek Venetië.
Koper werd een belangrijk handelscentrum en de hoofdstad van het Venetiaanse Istrië, Koper kreeg de naam Caput Histriae (hoofd van Istrië, waarvan de Italiaanse naam Capodistria is afgeleid).
Al sinds de 8e eeuw (mogelijk al sinds de 6e eeuw) was Koper de hoofdstad van de kerkprovincie. Één van Kopers bisschoppen was de Lutheraanse hervormer Pier Paolo Vergerio. In 1828 vond er een fusie plaats met de kerkprovincie van Triëst.
Toen Koper nog onder het gebied van het Keizerrijk Oostenrijk maakte Koper-Capodistria, net zoals Triëst deel uit van Küstenland region. Na de Eerste Wereldoorlog werd het aan Italië toegewezen. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog viel koper onder Joegoslavisch gezag als zone B van de Vrije Zone Triëst. Toen de Vrije Zone Triëst in 1954 werd opgeheven werd zone B (en dus Koper) deel van Joegoslavië. De kerkprovincie werd na een fusie ruim 125 jaar weer afgescheiden van Triëst.
Koper telt 1270 inwoners die tot de Italiaanse minderheid behoren (2,7% van de totale bevolking). Hun positie is door de Sloveense grondwet beschermd, wat onder meer eigen radio- en televisiezenders, verplichte tweetaligheid in bestuur, onderwijs, rechtspraak en commercie (opschriften, reclame e.d.) inhoudt.
Bezienswaardigheden in Koper zijn onder andere
15e-eeuwse Pretoriaanse Paleis in Venetiaans-Gotische stijl
12e-eeuwse kerk Carmine Rotunda
St.-Nazariuskathedraal gekarakteriseerd door zijn 14e-eeuwse wachttoren
Bron: www.wikipedia.nl