Wandeling naar de Pumafalle vanuit Gschnitz

Jausenstation in het Gschnitztal

Het is het laatste weekend van onze vakantie. Zoals altijd als we in het Zillertal zijn spreken we in het weekend af met onze Oostenrijkse vrienden Martin en Christine uit Steinach am Brenner. Het eerste weekend in het Zillertal rijden wij naar Steinach het tweede weekend ontmoeten we elkaar in de buurt van het Zillertal voor een uitstapje of wandeling. Gezien de weervoorspelling is het plan om iets bij ons in de buurt te gaan doen in de ijskast gegaan. De regen komt met bakken uit de lucht, op bezoek in Steinach is dan veel comfortabeler.

We rijden naar Steinach am Brenner. Nadat we koffie hebben gedronken, willen we ondanks de regen een frisse neus gaan halen. Het plan is om naar Gschnitz te rijden en dan naar de Laponisalm te wandelen. In Steinach is het namelijk opgehouden met regenen maar als we verder het Gschnitztal inrijden begint het weer te motregenen. Hoe verder we in het dal komen des te harder regent het. In Gschnitz waar de wandeling naar de Laponisalm start regent het gestaag.

We besluiten om een stukje terug te rijden en parkeren de auto langs de weg in de buurt van Parkplatz Klettersteig Sankt Magdalena. Achteraf hadden we de auto beter op de betaalde parkeerplaats kunnen parkeren want ondanks dat het een “normale” parkeerplaats leek, was parkeren niet toegestaan en zat er na afloop een prent van Euro 15 onder de ruitenwisser. De bekeuring was niet van de politie maar van de gemeente. Hoe een bekeuring uitdelen geregeld is in Oostenrijk en wie, wat en waar een bekeuring uitdeelt, is ons niet bekend. Om tegen een bekeuring in verweer te gaan is lastiger dan in Nederland, de procedures zijn anders en er zitten kosten aan verbonden.

We starten met de wandeling en wandelen richting Trins. Doel is de Pumafalle. Een jausenstation dat we regelmatig bezoeken als we in het Gschnitztal zijn. De wandelingen vanuit Trins en ook van de parkeerplaats waar we nu starten zijn eenvoudig en onder alle weersomstandigheden te doen. De wandeling is ook in de winter uitgezet als winterwanderweg.

We wandelen langs de Alpaka Gschnitz. Hier kan je een wandeling met een Alpaka boeken. Ook is er een klein winkeltje waar je artikelen kan kopen. Voor meer info https://www.alpaka.tirol/

We komen langs een groot informatiebord welke informatie geeft over het wandelen in de bergen. Bovendien is er op 30 minuten wandelen de Alpine Safety Area aangelegd waar je de diverse disciplines van de bergsport kunt oefenen.

We onthouden dit voor een volgende keer, het lijkt ons namelijk interesssant om te kijken welke disciplines we kennen, we kunnen verbeteren. We vervolgen onze weg over een breed pad door het bos.

Vanaf de parkeerplaats kan je ook de wandeling naar Sankt Magdalena starten. Hier vind je een jausenstation en een bedevaartsoord. Ook is er de mogelijkheid om Sankt Magdalena te bereiken via een Klettersteig. De Schwierigkeitsgrad van de Klettersteig is B/C.

*Klik op de afbeelding om de informatie groter te kunnen lezen.*

De informatie bij de wegwijzer wekt onze interesse. Hier gaan we zeker in de toekomst nog een keer een kijkje nemen. Er is geen website beschikbaar met meer informatie maar er is wel een pagina op Facebook

De bergen liggen in de wolken en je kan de regen grijpen.

Wanneer je wandelt vanuit Gschnitz richting Trins gaat het bergafwaarts.

Het Gschnitztal is een doodlopend zijdal van het Wipptal en ligt in de Stubaier Alpen, aan de voet van de Habicht (3.277 m), de Feuersteine (3.267 m) en de Tribulaun(3.097 m). Het dal wordt gekenmerkt door het kalksteengebergte. Het Gschnitztal wordt in het oosten geflankeerd door glooiende bergen, naar het westen worden deze hoger en ruiger.

We naderen de Pumafalle waar we een pauze inplannen.

We waren al een aantal keren bij de Pumafalle. Zowel in de zomer (2013 en 2021) als in de winter (2017.

De Pumafalle is op een bijzondere wijze aan de naam gekomen. In 1984 bouwde de eerste eigenaar het Jausenstation en noemde het Bergblick. De eigenaar, Max, een vriendelijke gastheer had op een dag onenigheid met een gast en hield daar een flink aantal krassen in het gezicht aan over. Om niet te hoeven vertellen hoe hij aan de krassen gekomen was vertelde hij dat hij bij de waterval met een puma had gevochten. Reden genoeg voor een aantal goede vrienden de gele wegwijzer borden te veranderen naar Pumafalle.

We eten een soepje en drinken wat. In het lokaal ontdekken we een jukebox waarover we in gesprek komen met de eigenaar.

Het apparaat is onlangs aangeschaft en is gevuld met 45 toeren plaatjes uit de jaren 60 en 70. Martin vraagt aan de eigenaar of het apparaat werkt? De eigenaar bevestigd dit. Er gaan uiteraard geen Euro’s in maar moet gevuld worden met Pfennigen, de Eurocenten van de Duitse Mark (Duitse munteenheid voordat de Euro kwam). De waard stelt er ons een aantal beschikbaar en Martin is er als de kippen bij om een aantal plaatjes te kiezen, jeugdsentiment!

Na de pauze gaan we verder en lopen verder in de richting van Trins. We willen kijken of we via een ander pad terug kunnen keren naar de auto. We kijken op de Komoot app en het lijkt erop dat we via een veldweg op ons uitgangspunt kunnen terugkeren.

We nemen deze veldweg. Inmiddels is het ook weer beginnen te regenen.

In de richting waar we naar toe moeten lopen zijn de wolken nog donkerder, dit voorspelt niet veel goeds.

Boven het Wipptal richting Steinach is de lucht nog blauw maar helaas moeten wij de andere kant op om de auto op te halen.

We lopen in de regen met een zonnetje, mijn vader zei dan altijd: “het is kermis in de hel'”.

De veldweg die door leek te lopen eindigt bij een weiland. Er is geen begaanbaar pad meer te bekennen.

Goede raad is duur, Martin niet voor een kleintje vervaart ( lees dit verslag uit 2010) heeft wel een oplossing. Dwars door een weiland,lopen we rechtstreeks op een container met daarop een autowrak af. Martin zijn logische conclusie, als daar een auto op een container staat, moet er ook een pad heengaan. Zijn conclusie is juist. Over een terrein met een paar oude autowrakken, houtvoorraad en nog meer oude zooi, dat gelukkig niet door een hek is afgesloten, bereiken we een veldweg.

De veldweg leidt naar de Bundesstrasse. Even zijn we bang dat we het laatste stuk over deze weg moeten lopen maar gelukkig komt er nog een afslag waardoor we weer verkeersluw lopen.

Na een leuke wandeling rijden we terug naar Steinach om nog een paar gezellige uurtjes bij Martin en Christine doorbrengen.

Volgende pagina zomervakantie 2022