Tocht door Nederland en Duitsland
We fietsen weg van Boerderijcamping de Beek en slaan rechtsaf langs de zandweg en gaan richting Duitsland.
De omgeving van Boerderijcamping de Beek in Buurse is een eldorado voor de fietsliefhebber.
Je bent zo in Duitsland maar ook de directe omgeving met het Buurserzand, Haaksbergerveen en Witte Veen nodigen uit tot een fietstocht of wandeling.
We komen midden in het bos een telefoon tegen, het doel van deze telefoon is ons niet direct duidelijk. We kunnen er geen informatie over vinden. Later vandaag komen we een telefoon tegen waarbij er duidelijk omschreven staat waar deze voor dient.
We komen in Altstätte, hier staat op een plein een fontein met beelden. Alstätte (Nederlands: Alstede) is een dorp in de gemeente Ahaus in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen. Het ligt ongeveer tien kilometer ten noordwesten van Ahaus, dicht bij de Nederlandse grens. Het dorp ligt aan de rivier Alstätter Aa (een voortzetting van de Ahauser Aa en bronrivier van de Buurserbeek
De fontein werd in 1999 gecreëerd als onderdeel van het dorpsvernieuwingsproject van Lünten.
De fontein werd ontworpen en gebouwd door de beeldhouwer Bonifatius Stimberg uit Aken. Het project werd gefinancierd door donaties van de gemeente Lünten en de Vreden Spaarbank.
De kunst- en speelfontein toont lokaal geïnspireerde figuren. De centrale figuur stelt “De Lints’ke Löchte” voor. Het is het onderwerp van een humoristisch verhaal dat essentiële kenmerken van de dorpsbevolking weerspiegelt.
Drie van de zes bronzen palen dragen figuren die groepen mensen uit de dorpsgeschiedenis van Lünten voorstellen: een boerin tijdens haar dagelijkse winterse spinarbeid, een boer die graan oogst met de typische sikkel en een ambachtsman die landbouwwerktuigen maakt.
Drie andere palen tonen dieren: een haan, die alle boerderijdieren vertegenwoordigt en bedoeld is als symbool van waakzaamheid, evenals een kikker en een wulp. Dit zijn kenmerkende kenmerken van de lokale natuurreservaten Lüntener Fischteich en Schwatte Gatt. De twee dieren symboliseren de verbondenheid van de dorpelingen met de natuur.
Vanuit Altstätte is het nog een klein stukje tot aan de Haarmühle.
Hier nemen we een pauze en eten we een broodje.
Dit keer niet bij het restaurant maar gewoon lekker op een bankje. Je kan trouwens vanaf de Haarmühle een korte of langere rondwandeling maken.
Wij deden dit bij een vorig bezoek aan Buurse. Zie verslag
We zijn weer terug in Nederland en we vervolgen onze route door het Witte Veen.
In het Witte Veen verdwaal je even in de tijd. Hier loop je door een grensstreek waar je het landschap van vroeger nog ervaart. Oude zandweggetjes, eikenlanen, hei, bos, veen en water wisselen elkaar voortdurend af.
We fietsen een deel gelijk aan een route uit 2024, zie verslag. Opnieuw is het genieten van de natuur.
De route gaat verder door het Buurserzand.
De tweede telefoon die we vandaag tegenkomen is neergezet voor mensen die even willen praten met dierbaren die er niet meer zijn. Het wordt de “windtelefoon” genoemd. Lees hier hoe deze tot stand gekomen is.
Bij de naam Buurserzand verwacht je misschien een droog en kaal gebied. In werkelijkheid ligt hier een opvallend natte heide met vennetjes. De afwisseling van heide, stukjes bos, kleine akkers en stuifzandheuveltjes maakt dit tot een geliefd recreatie gebied.
Het Buurserzand is oorspronkelijk geschonken door de weduwe van textielfabrikant Van Heek. Haar royale gift heeft geleid tot de bescherming van dit bijzonder landschap. Het Buurserzand vormt het restant van een uitgestrekt heidelandschap, dat vroeger een belangrijk onderdeel was van het esdorpenlandschap. Rondom het dorp Buurse en in het dal van de Buurserbeek zijn nog steeds restanten van deze heide te vinden.
Met 43,2 kilometer op de teller zijn we weer terug bij de camping.