Winterwandeling vanuit Tannheim naar het meer
- Heenreis
- Vilsalpsee
- Skigebied Silvapark Galtür
- Sonneweg Trins
- Panoramaweg Terfens
- Miemingerplateau
- Seiseralm
We rijden vanuit Jungholz het Tannheimertal in. Op onze eerste dag van de wintersport willen wij na de reisdag van gisteren de benen strekken. Onze keus is gevallen op een wandeling naar de Vilsalpsee.
We volgen in Tannheim de borden naar de parkeerplaats voor de Vilsalpsee. Deze is gelegen in de wijk Schmieden. Op alle openbare parkeerplaatsen in Tannheim wordt een parkeertarief geheven.
Wie met de auto tot aan het meer wil rijden, moet dit ’s morgens voor 10 uur doen of ’s middags na 5 uur. Terugrijden naar Tannheim is altijd toegestaan. Voor wie de wandeling niet heen en retour wil maken, rijdt er een Tannheimer Alpen Express. Dit is een tractor in de vorm van een treintje met wagons erachter. Meer informatie op hun website.
Voordat wij gaan wandelen, willen we eerst uiteraard een cappuccino. Tot ons geluk zit er vlakbij de parkeerplaats een hotel. In het rustige restaurant van viersterrenhotel Bognerhof drinken we een dure cappuccino.
Het eerste gedeelte van de wandeling gaat over de straatweg die naar het meer leidt. Na ongeveer een kwartier kan je rechtsaf een bospad inslaan, dat ook op een winterdag geruimd is.
Door het bos gaat het richting het meer. Ondanks dat wij niet de enigen zijn die deze wandeling maken, kunnen we genieten van de rust en de mooie natuur.
Onderweg kruisen we de Vils, waar het meertje de naam aan te danken heeft. Het is de enige afvoerende rivier vanaf het meer en lijkt op deze hoogte eerder een snelstromende beek dan een rivier.
Na het oversteken van de brug over de Vils wordt het bospad smaller en komt het pad weer uit op de straatweg.
Aan de overkant van de weg gaat het pad volgens de bewegwijzering verder. We volgen de aanwijzing, maar het pad is op een gegeven moment niet meer geruimd en we komen uit naast de langlaufloipe. We lopen langs de loipe verder richting het meer.
We komen uit bij het meer dat stijf bevroren is. Het is heerlijk weer; het terras van de Fischerstube lonkt. Tijd voor een cappuccino met apfelstrudel.
We zien op het bevroren meer een loipe en personen wandelen. We besluiten om ook nog een stuk op het meer te gaan wandelen. Het is grappig om te wandelen en het panorama te bewonderen, wat je alleen in de zomer met een bootje kan bezichtigen.
Na onze wandeling over het meer, dat overigens volgens de website van het Tannheimertal verboden is, nemen we nog een pauze op het terras van Gasthof Vilsalpsee.
De terugweg wandelen we over de autoluwe straatweg naar de parkeerplaats in Schmieden. Een heerlijke dag in een mooi landschap kunnen we bijschrijven.
Op advies van Kicki gaan we eten bij de Kamelstüble. Dit kleine “feinschmecker”-restaurant heeft een beperkt aantal tafels en reserveren is noodzakelijk als je een plekje wil hebben aan één van de vijf tafels.
We genieten van een uitstekende maaltijd: Emmy een Bärlauchspatzle en Peter Wildgulasch met Kartoffelsalat. Als toetje een Marillenknödel. Tonnetje rond rollen we terug naar onze kamer.
