Buurser en Haaksbergser natuur
Tijdens ons verblijf op Boerderijcamping de Beek (meer info) in Buurse genieten we van de omgeving en maken een aantal fietstochten in de omgeving.
Vandaag rijden we opnieuw een route uit de informatiemap die de camping iedere gast ter beschikking stelt.
De route is voor een deel gelijk aan de route die we gisteren reden. Zo komen we opnieuw door het recreatiegebied Rutbeek, maar voor een groot deel ook anders.
Ondanks dat het nog lang geen herfst is zien we door het natte weer van de afgelopen dagen al veel paddestoelen.
We rijden langs de Buurserbeek waar het water door de overvloedige regenval van de afgelopen 2 dagen hoog staat.
Het Haaksbergerveen, ruim 600 hectare groot, is een van de mooiste hoogveengebieden van Nederland. Hoogveen is een zeldzame grondsoort, die maar op enkele plaatsen in ons land voorkomt. Dit aantrekkelijke gebied ligt aan de zuidkant van Haaksbergen tegen de Duitse grens aan. Drassig hoogveen en weidse heidevelden, afgewisseld door bosjes en graslanden.
We komen langs het Buursermeertje.
Hier moet je even goed opletten, rondom het meertje loopt een wandelpad wat geliefd is bij hondenbezitters. Op het fietspad lopen de honden los.
We komen langs de Bommelas. In boerderij De Bommelas in het Buurserzand leefden mens en dier in dezelfde ruimte, de mensen aan de voorzijde en het vee in de stal aan de achterzijde.
De boerderij is gebouwd volgens het inmiddels zeldzame los hoestype, waarbij woning en stal in één ruimte zijn. ‘Los hoes’ betekent dan ook letterlijk ‘open huis’.
Meer informatie over De Bommelas vind je hier op de website van Natuurmonumenten.
Bij het informatiecentrum van Natuurmonumenten De Wakel stoppen we om een cappuccino te drinken.
Na de pauze gaan we verder door het Twentse landschap.
De route is gevarieerd. Reden we bij de vorige route dwars door Enschede. Dit keer zien we slechts een paar huizen in een buitenwijk en gaat de route voornamelijk door een groengebied aan de rand van de stad.
Door het Witte Veen rijden we terug naar Buurse. Ooit was het Witte Veen een uitgestrekt hoogveengebied. ’s Zomers zag je overal pluizige, witte stipjes, met dank aan de uitbundige bloeiwijze van het witte veenpluis. Veenpluis tref je vandaag de dag ook nog aan, maar niet meer zo massaal als voorheen.
Stukje bij beetje werd het veen ontgonnen. Boeren lieten er hun schapen grazen en er werden kleine akkers en weides aangelegd.
In het veen liggen ook enkele veenplassen waar je vaak water- en oevervogels ziet, zoals de slob- en kuifeend, dodaars en de groenpootruiter
We komen in Buurse aan, het is lunchtijd. We stoppen bij Winkelman om de lunch te gebruiken. Een aanrader. Na de lunch rijden we nog even naar de grenswinkel Ter Huurne om boodschappen te doen om daarna terug te gaan naar de camping.