E-bike tour van Hermagor naar Villach
Het is vandaag zondag en om die reden hebben we vandaag een e-bike tour over de Gailtalradweg gepland. Om deze route te rijden reizen we met de trein van Villach Hbf naar Hermagor. Omdat we verwachten dat het op een doordeweekse dag moeilijk is om een parkeerplaats bij het station te vinden plannen we het op zondag. We rijden met de auto vanuit het Rosental naar Villach en vinden met gemak een parkeerplaats op de P en R anlage Villach Lind achter het hoofdstation in Villach.
Op het station aangekomen moeten we eerst op zoek naar een kaartjesautomaat. Van het hotel hebben we wel gratis openbaar vervoer in Karinthië maar voor de fiets moeten we nog een ticket aanschaffen. We vinden een kaartjesautomaat maar ondanks dat we de Duitse taal beheersen komt Peter er niet uit. Een medewerker van de Oostenrijkse spoorwegen is zeer behulpzaam en loopt mee naar de automaat om het uit te leggen. Het blijkt heel ingewikkeld te zijn, je moet namelijk eerst je bestemming kiezen en daarna kan je pas een “Fahradkarte” kiezen. We waren gelukkig op tijd vertrokken zodat we ruimschoots de tijd hebben om naar het perron te gaan waar onze trein vertrekt.
Wanneer we op het bord kijken krijgen we een vervelende boodschap. De trein vertrekt vanaf spoor 5 i.p.v. spoor 1. Nou zul je denken wat maakt dit nu uit? Bij deze reis heel veel, in de app van de Oostenrijkse spoorwegen waren we ervoor gewaarschuwd. De lift van spoor 4 en 5 is buiten gebruik. Een vieze tegenvaller waar we niet op gerekend hadden. Maar we blijven bij ons plan en gaan richting de trap. De e-bikes moeten over de trap naar het perron worden getild, een pittig klusje! We halen de accu’s uit de e-bikes om gewicht te besparen en Peter tilt beide e-bikes 1 voor 1 naar boven. Achter ons horen we andere fietsers mopperen en zien we ze ook sjouwen met hun fietsen.
Eenmaal op het perron is het een fluitje van een cent. De Oostenrijkse treinen, City jets, die op de S-bahn rijden hebben een gelijkvloerse instap en speciale plekken waar je de fiets kan stallen en vastzetten. Dat dit in Italië anders is en veel lastiger kan je lezen in het verslag van de Eisacktal radweg later deze vakantie. Het terug reizen met de trein samen met je e-bike of fiets is dan een hele onderneming.
Als we geïnstalleerd zijn op onze zitplaats kunnen we 1 uur uitrusten. Zolang duurt de reis naar Hermagor.
Hermagor is het eindpunt van de trein. Er ligt nog wel rails naar het verder in het dal gelegen Kötschach Mauthen maar de verbinding werd in 2016 na 101 jaar opgeheven. Het spoor is nu nog in handen van een vereniging en een zogenaamde “anschlussbahn”. Hiermee hebben zij toegang tot het spoornet en kunnen treinen laten rijden. Ook is het mogelijk op bepaalde dagen met een fietslorrie over het spoor te fietsen.
Wij fietsen het centrum van Hermagor in om te kijken of de konditorei open is. Onderweg hadden we vanuit de trein al twee bijzondere combinaties van een traktor met caravan gezien. Deze staan in Hermagor te pauzeren zodat we deze kunnen bewonderen.
Het is uiteraard ook een manier om zo te kamperen. Je actieradius is echter gering.
Konditorei Semmelrock is geopend. Het is niet druk, het terras is bijna leeg. Dat was eerder deze vakantie wel anders. Toen konden we met moeite een plekje vinden.
Na onze bekende cappuccino stop gaan we op pad. We rijden Hermagor uit en vinden al snel onze weg omdat de route d.m.v. de bekende groene bordjes goed wordt aangegeven.
We volgen de Gailtalradweg . Het Gailtal, genoemd naar de rivier de Gail, is een breed dal met aan de zijkant steile berghellingen. In het noorden bij Lienz word het dal begrensd door de Dolomieten in het zuiden door de Karnische Alpen en de Karawanken.
Het is vandaag niet zulk mooi weer als de afgelopen dagen. Het is bewolk en er staat een behoorlijke wind. We doen dan ook over onze bodywarmer een dun fietsjack aan.
De bewolking hangt laag waardoor het zicht op de bergen deels ontnomen wordt.
Vlakbij Hermagor ligt de Presseggersee. We hadden verwacht direkt langs het meer te kunnen fietsen maar dit is helaas verboden.
Om direct langs het meer te komen moet er een zijweg ingeslagen worden waar fietsen verboden is. Wij nemen genoegen met een blik op het meer wanneer we bij de ingang van het strandbad van de voormalige Schluga Seecamping staan.
De Schluga Seecamping is overgenomen door Europarcs en heeft hierdoor zijn charme verloren. De Schluga Seecampig heeft een eigen strandbad aan het meer waar wij nu aan de ingang staan. Voor ons een trip ‘memory lane’. We hebben een aantal jaren in de jaren 90 op deze camping doorgebracht en gezwommen in de Presseggersee. Eerst met onze Karsten tent en later nog met een huurcaravan. Een opmerking van een klein Duits buurmeisje zit gegrift in onze herinnering. We waren voor het eerst met een huurcaravan op pad. Een Chateau van 3m45. Het buurmeisje komt kijken en vraagt of ze in onze caravan mag kijken. Ze staat op het trapje en kijkt naar binnen. Waar slapen jullie en we zeggen dat we de banken ombouwen tot een bed. Hebben jullie in de keuken ook een koelkast? We antwoorden ja en laten deze zien. Dan vraagt ze hebben jullie ook een toilet. En weer kunnen we het antwoord bevestigen. Ze loopt weg en we horen haar even later roepen: mama, papa dat hondenhokje heeft ook een toilet en keuken met koelkast. Het buurmeisje wordt gemaand om zacht te doen. De rest van de vakantie is ze niet meer langs geweest.
In het dorp Presseggen komen we een bijzondere kerk tegen. De Filialkirche werd in 1485 gewijd aan de heilige Rupert van Salzburg. Het gebouw is een historisch monument. Aan de voorkant zie je een overdekte ruimte die door de open muren aansluiting op de buitenlucht heeft. Er staan kerkbanken in zodat er ook missen gehouden kunnen worden.
We fietsen verder door het dal. De fietsroute gaat over rustige secundaire wegen en over fietspaden.
We kruizen de rivier de Gail, de naamgever van dit dal.
We rijden door Vorderberg. De laat Gotische kerk Petrus en Paulus werd in 1493 gebouwd en valt op door zijn spitse kerktoren.
Het dal is een breed dal we kunnen hierdoor al snel de Dobratsch met de Villacher Alpenstrasse zien. De Dobratsch is de huisberg van Villach.
Een klein deel van de route bestaat uit grindwegen maar het grootste deel van de route is geasfalteerd.
Ondanks dat het zondag is komen we weinig andere fietsers op de route tegen. Ook ergens iets drinken en/of eten is lastig. Er zijn weinig restaurants of café’s langs de route evenals bankjes waar je even kunt zitten.
De rivier Gail vloeit in Villach over in de Drau. Maar voordat dit punt bereikt wordt rijden wij het centrum van Villach in.
We bereiken ons uitgangspunt station Vilach Hbf. Om de parkeerplaats te bereiken moeten we om het station heen over een drukke weg steil omhoog fietsen. We kunnen dit vermijden wanneer we door het station gaan. Een makkelijke keuze. Met hulp van de hier wel in bedrijf zijnde liften overwinnen we de hoogtemeters en zijn weer terug op de parkeerplaats.
Wil je bewegende beelden van onze e-bike tour door het Gailtal zien? Bekijk de vlog op ons You Tube kanaal. Vind je de video leuk? Kunnen we een duimpje waarderen. Wil je geen video meer missen? Abonneer je dan op ons kanaal. Je helpt ons daarmee om onze bekendheid op You Tube te vergroten.
Volgende pagina