Oostenrijk E-bike tour Sankt Johann in Tirol naar Zell am See

Heerlijke rit door een prachtig landschap

We gaan vandaag weer met Erwin en Christl op pad. Rond 10 uur staan we klaar om te vertrekken.

Na het centrum van Sankt Johann doorkruist te hebben rijden we langs de luchthaven waar diverse zweefvliegtuigen klaar staan om de lucht ingetrokken te worden.

De fietsroute loopt volgens Komoot tot aan Fieberbrunn over een rustig fietspad.

Maar na 4,5 kilometer wordt er een omleidingsroute aangegeven.

Klik op de afbeelding voor een grotere panorama foto

We worden naar de Bundesstrasse geleid. Gelukkig loopt er wel een fietspad naast deze drukke weg.

In Fieberbrunn verlaten we even de fietsroute om op zoek te gaan naar een konditorei. Het is tijd voor een cappuccino.

Tegenover de kerk vinden we wat we zoeken en wordt de eerste pauze gehouden op het terras. Omdat de temperatuur al aardig begint op te lopen nemen we plaats onder een parasol.

Nadat Christl een ansichtkaart gekocht heeft en deze in de brievenbus gegooid, gaat de tocht verder.

We fotograferen de kerk van Fieberbrunn. Deze is in 1214 als kapel gebouw en werd in 1445 uitgebreid. Beschermers van de kerk zijn de heiligen Primus en Felician.

Vanuit Fieberbrunn gaat het langzaam glooiend omhoog richting Hoch Filzen.

We komen in de wijk Fieberbrunn Trixlegg-Rotrain

Vanaf hier begint de route over te gaan van glooiend in stijgend. We zetten de fiets in de eerste versnelling en de ondersteuning op de een na hoogste stand en fietsen omhoog. Op het steilste stuk gaat de ondersteuning naar de hoogste stand.

We stoppen dan ook regelmatig om een foto te maken. Dat doen we wel even op een vlakker stuk, het is namelijk lastig wegkomen op een steil stuk. En van de week is Emmy er achter gekomen dat als je stil komt te staan op een steile helling, je slechts een ding kunt doen en dat is afstappen en duwen.

We bereiken Hoch Filzen. Hier is de route aanduiding zo slecht dat we verkeerd rijden. Hoch Filzen staat in Oostenrijk bekend als een zgn. Schneeloch. Dit houdt in dat hier verhoudingsgewijs meer sneeuw valt dan in een ander gebied. Ook staat het bekend om de jaarlijkse biathlon wedstrijden. Biathlon is een combinatie van langlaufen en liggend en staand schieten op een doelwit. Afhankelijk van het soort wedstrijd moet er bij een schot dat misgaat worden herladen voor een nieuw schot of er moet een strafronde worden gelopen.

We komen op de drukke Bundesstrasse en bereiken het hoogste punt van deze tour, Pass Griessen.

Het is geen pretje om op deze drukke bundesstrasse te fietsen. We gaan dus op zoek naar een mogelijkheid om aan de andere kant van de spoorlijn weer op de fietsroute te komen.

Na 2 kilometer kunnen we de drukke Bundesstrasse verlaten en zijn we weer op de fietsroute.

Tot aan Leogang gaat het bergafwaarts en worden de schijfremmen van onze Riese en Mullers getest. Gelukkig is het grootste deel van de fietsroute op asfalt. Een steile helling met schotter en bochten is, ondanks de brede banden, geen pretje. Maar ook met de snelheden die we nu maken blijft het oppassen.

Bij Gasthof Hüttwirt houden we onze middagpauze. Erwin en Christl zijn hier al eerder geweest en waren erg te spreken over de maaltijden die hier geserveerd worden. Wij laten ons verrassen.

Tegenover het restaurant is een smid gevestigd waar je kan meekijken hoe het ambacht uitgevoerd wordt. Helaas is de smederij gesloten.

Naast het restaurant staat een kapel. Voor de liefhebbers er is hier een geocache te vinden.

Op het terras liggen vier hoeden klaar voor gebruik. Of dit hygiënisch verantwoord is moet een ieder maar zelf beoordelen. Maar de geste is leuk.

Peter kiest als lunch een Heidelbeerschmarr’n mit Vanilleeis. Net zo iets als een Kaiserschmarren maar de rozijnen zijn vervangen door bosbessen. Een Heidelbeerschmarr’n is echt een specialiteit en is ook niet overal te verkrijgen. Dus als hij ergens verkrijgbaar is en je houdt van bosbessen dan moet je deze zeker eens proberen. Ook Christl eet een specialiteit Kalbsrahmbeuschel, hart en long van het kalf in een roomsaus, met Semmelknödel.

We rijden door Leogang en hebben zicht op het Steinernes Meer.

Waar we ook kijken, telkens hebben we een schitterend zicht op de bergen.

De route gaat over fietspaden en autoluwe wegen.

Waneer je met Erwin en Christl op pad bent moet er regelmatig gestopt worden voor het zoeken van een Geocache.

Bij dit bijzondere beeld, onderdeel van een Skulpturenradweg (fietsroute langs diverse sculpturen) ligt er ook één.

De sculptuur heet WolkenPelzTier en is van de kunstenares Carin Grudda. Het beeld is op 15 mei 2012 geplaatst en is gemaakt samen met schoolkinderen van een basisschool. Naast het beeld staat een bord die het verhaal vertelt van WolkenPelzTier.

Achter de sculptuur ligt het akkerland van Biohof Stechaubauer. Deze boer werkt biologisch, om die reden wordt het onkruid er met de hand uitgetrokken. Het personeel ligt op hun buik achter de tractor en voert zo het monnikenwerk uit. Een hoed en parasols geven bescherming tegen de zon. Zie bovenstaande foto.

We hebben inmiddels ruim 40 kilometer gefietst.

In Saalfelden volgt nog een klein steil klimmetje van 10%.

Nu volgt een saai stuk zonder uitzicht door een bos.

Gelukkig duurt dit stuk niet lang en hebben we weer snel een heerlijk panorama.

Langs de rivier de Saalach gaat het richting Zell am See.

We merken dat we Zell am See naderen. Er zijn meer fietsers onderweg op de fietsroute.

We krijgen een eerste blik op de Zellersee.

Het is nu oppassen voor de badgasten die oversteken en met maar een ding bezig zijn: afkoelen in het water van de Zellersee.

Het laatste deel van de route gaat langs de spoorbaan en het meer. Het fietspad is twee richtingen. Er is weinig ruimte om uit te wijken, gelukkig is er wel een apart voetpad.

We bereiken het station van Zell am See waar wij de trein terug nemen naar Sankt Johann. Helaas hebben we geen tijd meer om Zell am See in te gaan. Als we deze trein missen moeten we 2 uur wachten voor de volgende. En in die trein moeten we onze fietsen via tredes in de wagon tillen. Dat is met de elektrische fietsen en de bagage een hele toer. We nemen afscheid van Erwin en Christl. Zij zoeken hier een hotel en gaan morgen en overmorgen via Krimml, de Gerlospass en Zillertal richting huis.

Het waren twee heerlijke dagen met Erwin en Christl waar we volop van hebben genoten .

De terugreis met de trein duurt 40 minuten. Een fantastische fietstocht zit erop.

Volgende pagina fietsvakantie juli 2021