Via Naturpfad Ahornreit en Pöllatschlucht naar het dalstation
- Heenreis
- Alpsee
- Tegelberg
- Alpbachtal
- Wolfsklamm
- Kufstein
- Lansersee
- Innsbruck / Steinach am Brenner
- Obernbergersee
Na onze wandeling in 2015 op de Tegelberg is dit zo goed bevallen dat we hier nog een keer willen wandelen. We rijden vanaf de camping naar het dalstation van de Tegelbergbahn.
Het is dit keer drukker dan de vorige keer, we kunnen onze auto niet kwijt op de parkeerplaats direct bij het dalstation maar staan op een grotere afstand. Gelukkig is daar nog wel plek, we moeten eerst op zoek naar wat kleingeld want ook hier is het betaald parkeren.Overigens krijg je bij de koop van een liftkaartje en deel van het parkeergeld retour.
De wachtrij om met de lift omhoog te gaan is kort en we zijn snel boven.
Boven op het terras van het bergrestaurant nemen we onze bekende cappuccino en genieten van het mooie uitzicht.
Na de cappuccino gaan we op stap. Er zijn diverse mogelijkheden om in het dal te komen onze keuze valt op de route via Naturpfad Ahornreit. Deze route komt uit op de forststrasse Bleckenau hier is de mogelijkheid om na 10 minuten bergopwaarts bij het Berggaststätte Bleckenau uit te komen, Hier vandaan kan de wandeling ingekort worden door met een busje naar het dal te rijden.
Het pad gaat eerst glooiend maar al snel bergafwaarts. We komen onderweg een kruis tegen, normaal staan die op een bergtop waarom deze hier midden op een bergwei staat is ons een raadsel.
De reden dat hier zoveel wandelpaden zijn in het Ammergebirgte komt omdat hier het uitgestrekte jachtgebied van de koning was dat zich uitstrekte tot over de grens in Tirol.
We zijn inmiddels al een flink stuk gedaald en kijken omhoog waar we vandaan komen. Het bergstation is op onderstaande foto niet te zien dat ligt achter de kam.
We komen uit op de forstweg Bleckenau. Hier zouden we 10 minuten omhoog moeten klimmen over een asfaltweg in de volle zon. Het is zo warm dat dit ons geen idee lijkt met name voor onze hond Xela. Daarom besluiten we om een pauze te nemen en verder te gaan naar het dal.
Voor Xela hebben wij voor de vakantie een swamp cooler van Ruff wear aangeschaft. Een swamp cooler is een koelvest wat de lichaamstemperatuur van de hond op een aanvaardbaar niveau houd. We constateren dat dit goed werkt.
De asfaltweg richting dal loopt door het bos waardoor het goed uit te houden is. We komen uit bij Schloss Neuschwanstein en de Marienbrücke die vol staat met toeristen.
We komen bij de bushalte van de shuttlebus welke tussen het dal en het slot pendelt. We zijn de warmte zat en met name Xela is moe en heeft weinig zin om verder te gaan. Een mooie gelegenheid om hier in de bus te stappen. Ons plan wordt echter wreed verstoord als we de bus bij de halte zien aankomen, er staat groot een verbodsbord voor honden op.
Er zit niets anders op dan onze weg te vervolgen. We zien in het dal de parkeerplaats waar we gisteren de auto parkeerde voor onze wandeling langs de Alpsee.
De route voert ons door de Pöllatschlucht, bij de ingang van de schlucht staan grote waarschuwingsborden dat er zonder bergschoenen geen toegang is toch zien we velen op slippers en gympies. Er zijn zoveel roosters en trappen in de schlucht dat Peter Xela veel moet dragen. De weg in de schlucht is smal en de bezoekers zijn niet van plan om ruimte te maken om Peter met Xela in zijn armen te laten passeren. Gelukkig is hij stevig gebouwd en kan hij als een rugby-speler zijn weg banen.
We zijn in het dal nu is het nog een klein stukje in de zon naar het dalstation van de Tegelbergbahn.
De Tegelberg is een prachtig wandelgebied en de omgeving van Schwangau is aantrekkelijk. We zijn dan ook zeker van plan om hier weer terug te komen. Morgen gaan we naar onze favoriete camping in het Zillertal, Hell’s Ferienressort