Duitsland Eifel Rursee

Weekend met de Alpenfreaks wandelen langs de Rursee en Obersee

De Alpenfreaks is een groep liefhebbers van de Alpenlanden die op internet met elkaar ervaringen uitwisselen. Uit deze virtuele contacten zijn ook hechte vriendschappen ontstaan. Jaarlijks worden er twee wandelingen georganiseerd. Een keer in het voorjaar en een keer in het najaar. Voor de najaarswandeling van september 2013 zijn we dit keer neergestreken aan de Rursee in de Eifel. 

We verblijven in Hotel Zum Kleinen Seehof in het plaatsje Woffelsbach. Een familiehotel dat is blijven steken in de jaren 70 van de 20e eeuw. De kamers zijn schoon en netjes echter gedateerd. 

Het hotel ligt vlakbij de aanlegsteiger van de boot. Als je gaat wandelen kan je vanuit het hotel starten en terugkeren met de boot. 

De omgeving van het hotel is prachtig met een mooi uitzicht op de Rursee.

In de loop van de vrijdagmiddag arriveren de Alpenfreaks en al gauw is het een gezellige boel en word er bijgekletst. 

De Rursee is één van de grootste stuwmeren van Duitsland. In het noorden van de Eifel.

In het noorden van de Eifel in Duitsland ligt de Rureifel. Hier is het gebied waar het bekende Nationaal Park Eifel ligt en waar de rivier de Rur (de Roer) in de Rursee uitmondt. Een prachtige streek in de Eifel waar veel te doen en te zien is. Vele wandel- en fietsroutes lopen door dit gebied en uiteraard zijn er vele watersport mogelijkheden op en bij de Rursee.

De Rursee is in het begin van de 20e eeuw ontstaan. Vroeger waren op deze plek, in het Rurtal, bossen, weilanden en landbouwgrond maar ook dorpjes. Doordat er vaak overstromingen optraden is er begin 1900 besloten een stuwmeer aan te leggen om deze overstromingen tegen te gaan. Hier is de Rursee ontstaan. In de loop der tijd ontstonden zo de Rurtalsperre en de verderop gelegen Urfttalsperre, in de aansluitende Urftsee. Hier stroomt de rivier de Urft uit richting Gemünd.

Het aanleggen van de stuwmeren had niet alleen als doel om overstromingen in het gebied tegen te gaan maar het zorgde ook voor de drinkwatervoorziening en elektriciteit in de Eifel. Zo is de Rursee één van de grootste stuwmeren van Duitsland geworden. Enkele cijfers: Lengte 10, 6 kilometer en opslag Stausee circa 202,6 miljoen m3 water.

Kurt arriveert op de fiets. Bij aankomst heeft hij 187 kilometer op één dag gefietst, een mooie prestatie. 

Na een goede nachtrust starten we op zaterdag de wandeling direct bij het hotel. Het weer is aangenaam en de organisatie heeft opnieuw een prachtige tocht uitgezet. 

Vanaf Woffelsbach waar ons hotel ligt gaat het door het bos en langs het meer richting Rurberg.

Er valt veel te genieten, mooie vakwerkhuizen en natuur.

In het plaatsje Rurberg waar we heel braaf de conditorei met lekkere gebakjes links laten liggen steken we de grote brug over om onze route langs de Obersee te vervolgen. Met 9,4 kilometer in de benen arriveren we in Einrurh waar we van de lunch gaan genieten.

De lunch is bij hotel restaurant Alt Einruhr welke gerund word door een hoog bejaard echtpaar.

Even waren we bang dat het allemaal heel lang zou duren, wat heel vervelend zou zijn omdat we op een afgesproken tijd met de boot mee terug moeten. Maar alles verloopt heel ordentelijk en een ieder krijgt zijn natje en droogje.

Na de lunch splitst het gezelschap zich op. Degene die een klimmetje te zwaar vinden kunnen langs het meer over een vlakke weg naar de aanlegsteiger van de boot in Jägersweil. We klimmen in relatief korte tijd naar boven en kijken op Einrurh en de Obersee. De wandeling gaat over een deel van de lange afstandroute de Eifelsteig. Wanneer we bij de aanlegsteiger van de boot aankomen worden we opgewacht met de schnaps fles.

Er word een Schrobbelaer geschonken zoals gewoonlijk en een nieuw drankje. Sommige kunnen er niet genoeg van krijgen hé Lien.

Bo de oude Mechelaar van Bart en Sandra is erg moe van deze lange tocht en ligt heerlijk te chillen met het vrouwtje.

Natuurlijk mag de groepsfoto niet ontbreken.

Op de boot terug zit de één in gedachten en hebben anderen een gezellig onderonsje.

Doordat de twee meren gescheiden zijn door een dam moet er in Rurberg overgestapt worden van de ene boot op de andere.

Al snel komen we op ons uitgangspunt in Woffelsbach terug.

In het restaurant word gezellig na gekletst tot het tijd is voor het avondeten.

De volgende ochtend gaat iedereen weer huiswaarts. De organisatie, Yolanda, Ruud en Wouter, jullie hebben weer een geweldig weekend neergezet waarvoor hartelijk dank.